لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1263

1. سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش

2. مستانه شد حدیثش پیچیده شد زبانش

3. گه می‌فتد از این سو گه می‌فتد از آن سو

4. آن کس که مست گردد خود این بود نشانش

5. چشمش بلای مستان ما را از او مترسان

6. من مستم و نترسم از چوب شحنگانش

7. ای عشق الله الله سرمست شد شهنشه

8. برجه بگیر زلفش درکش در این میانش

9. اندیشه‌ای که آید در دل ز یار گوید

10. جان بر سرش فشانم پرزر کنم دهانش

11. آن روی گلستانش وان بلبل بیانش

12. وان شیوه‌هاش یا رب تا با کیست آنش

13. این صورتش بهانه‌ست او نور آسمانست

14. بگذر ز نقش و صورت جانش خوشست جانش

15. دی را بهار بخشد شب را نهار بخشد

16. پس این جهان مرده زنده‌ست از آن جهانش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مکن
* عاشقی و نیک نامی سعدیا سنگ و سبوست
شعر کامل
سعدی
* کس نجست از دل گم گشتهٔ ما هیچ نشان
* مو به مو هر چه سر زلف تو را شانه زدند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* شکایت نامه ما سنگ را در گریه می آرد
* مهیای گرستن شو، دگر مکتوب ما بگشا
شعر کامل
صائب تبریزی