غزل شمارهٔ 3122
1. الا میر خوبان هلا تا نرنجی
2. بهانه نگیری و از ما نرنجی
3. تویی یار غارم امید تو دارم
4. که سر را نخارم نگارا نرنجی
5. تو جانان مایی تو خاصان مایی
6. ز هر جا برنجی از این جا نرنجی
7. تویی شب فروزم تویی بخت و روزم
8. که امشب بخندی و فردا نرنجی
9. یکی مشت خاکیم ای جان چه باشد
10. که از ما و زینها و زانها نرنجی
11. چو دانا و نادان شدند از تو شادان
12. ز نادان نگیری ز دانا نرنجی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده