لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 558

1. یار مرا چو اشتران باز مهار می‌کشد

2. اشتر مست خویش را در چه قطار می‌کشد

3. جان و تنم بخست او شیشه من شکست او

4. گردن من به بست او تا به چه کار می‌کشد

5. شست ویم چو ماهیان جانب خشک می‌برد

6. دام دلم به جانب میر شکار می‌کشد

7. آنک قطار ابر را زیر فلک چو اشتران

8. ساقی دشت می‌کند برکه و غار می‌کشد

9. رعد همی‌زند دهل زنده شدست جزو و کل

10. در دل شاخ و مغز گل بوی بهار می‌کشد

11. آنک ضمیر دانه را علت میوه می‌کند

12. راز دل درخت را بر سر دار می‌کشد

13. لطف بهار بشکند رنج خمار باغ را

14. گر چه جفای دی کنون سوی خمار می‌کشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چرا از دست می رفتم،چرا بیمار می بودم؟
* اگر می بود بربالین من سیب زنخدانش
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر کجا ویران بود آن جا امید گنج هست
* گنج حق را می‌نجویی در دل ویران چرا
شعر کامل
مولوی
* وصیت همین است جان برادر
* که اوقات ضایع مکن تا توانی
شعر کامل
سعدی