غزل شمارۀ 459
1. یک گلیم، اما به رتبت چون خم و پیمانه ایم
2. مختلف در رنگ و بوییم ارچه از یک دانه ایم
3. سرّ معبودیم و با شرک خفی هم پرده ایم
4. روح مسجودیم و با نفس دنی هم خانه ایم
5. طبع معشوقیّ و لاف عاشقی از ما خطاست
6. طعمۀ ناریم گر شمعیم اگر پروانه ایم
7. گنج در ویرانه باید کرد پیدا ای عجب
8. بوالعجب تر این که خود گنجیم و خود ویرانه ایم
9. قفل ها از ما گشاید فتحها از ما شود
10. هر کجا تقدیر مفتاحست ما دندانه ایم
11. کاشف نیّت چو شکل قرعۀ ده نقطه ایم
12. ره زن باطن چو فال سبحۀ صد دانه ایم
13. با بد و نیک ارچه یک روییم همچون آینه
14. در صلاح کار درهم صد زبان چون شانه ایم
15. گر پریشانیم عطر سنبل آشفته ایم
16. ور سیه کاریم کُحل نرگس مستانه ایم
17. آمدیم از علم در تقریر و سرگردان شدیم
18. زانکه چشم دهر در خوابست و ما افسانه ایم
19. در طریق بردباری گر نظیری عاجزیم
20. شکر لللّه در ره وارستگی مردانه ایم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده