غزل شمارهٔ 420
1. این زخم های کاری، بر مغز جان مبارک
2. عید شهادت ما، بر دوستان مبارک
3. دینم به عشوه ای رفت، باز آمدن مبادش
4. ناموس هم عنان یافت، بر دودمان مبارک
5. اینک فنا به بالین، افسانه گو در آمد
6. ای چشم ناغنوده، خواب گران مبارک
7. گویند کفر زلفش، بر دین زند شبیخون
8. بر گوش دین فروشان، این داستان مبارک
9. بر ما خجسته بادا، دوزخ فروزی عشق
10. طوبی و حور و کوثر، بر این و آن مبارک
11. ای خلوت محبت، عذرت چگونه خواهم
12. تشویش بوسهٔ تو، بر آستان مبارک
13. آمد نیسم شوقی، گل های درد بشکفت
14. این نو بهار لذت، بر باغ جان مبارک
15. عرفی در آتش دل، می جوشی و خموشی
16. داغ نهان مخلد، قفل زبان مبارک
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده