عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 427

1. آن شکارم کز بر تیر سنان می رویدم

2. التماس زخم نو از لامکان می رویدم

3. حسن می گوید که من تخمی بیفشانم، ولی

4. تا قیامت روی گرم از آستان می رویدم

5. در لبم در عشق تو، آن میهمان دار بلا

6. کز در و دیوار خیل میهمان می رویدم

7. من کی ام، رضوان آن جنت، که در هر سوی راه

8. طوبی از فیض نسیم بوستان می رویدم

9. بشکنم ناقوس و تسبیحی به دست آرم، ولی

10. چون کنم با این که زنار از میان می رویدم

11. مست این ذوقم که گر مدهوشم و گر هوشمند

12. شکر درد از زیر لب تا مغز جان می رویدم

13. بستم این رازی که می داند زبان و دل، ولی

14. حیف گر بر بستن لب صد زبان می رویدم

15. پنبهٔ الماس شد عرفی ولی مجروح من

16. بس که هر دم نیشی از داغ نهان می رویدم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
* که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد
شعر کامل
حافظ
* پرواز من به بال و پر توست، زینهار
* مشکن مرا که می شکنی بال خویش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* دامن شادی چو غم آسان نمی آید به دست
* پسته را دل می شود خون تا لبی خندان کند
شعر کامل
صائب تبریزی