سعدی_بوستانباب سوم در عشق و مستی و شور (فهرست)

شمارهٔ 7-حکایت در فدا شدن اهل محبت و غنیمت شمردن

1. یکی تشنه می‌گفت و جان می‌سپرد

2. خنک نیکبختی که در آب مرد

3. بدو گفت نابالغی کای عجب

4. چو مردی چه سیراب و چه خشک لب

5. بگفتا نه آخر دهان تر کنم

6. که تا جان شیرینش در سر کنم؟

7. فتد تشنه در آبدان عمیق

8. که داند که سیراب میرد غریق

9. اگر عاشقی دامن او بگیر

10. وگر گویدت جان بده، گو بگیر

11. بهشت تن آسانی آنگه خوری

12. که بر دوزخ نیستی بگذری

13. دل تخم کاران بود رنج کش

14. چو خرمن برآید بخسبند خوش

15. در این مجلس آن کس به کامی رسید

16. که در دور آخر به جامی رسید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
* بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
شعر کامل
حافظ
* به اندک فرصتی تاک از درختان گشت رعناتر
* نگردد زیردست آن کس که از اهل کرم باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* آن که صد نامۀ ما خواند و جوابی ننوشت
* سطری از غیر نیامد که کتابی ننوشت
شعر کامل
نظیری نیشابوری