غزل شمارهٔ 29
1. روی در مسجد و دل ساکن خمار چه سود؟
2. خرقه بر دوش و میان بسته به زنار چه سود؟
3. هر که او سجده کند پیش بتان در خلوت
4. لاف ایمان زدنش بر سر بازار چه سود؟
5. دل اگر پاک بود خانهٔ ناپاک چه باک
6. سر چو بیمغز بود نغزی دستار چه سود؟
7. چون طبیعت نبود قابل تدبیر حکیم
8. قوت ادویه و ناله بیمار چه سود؟
9. قوت حافظه گر راست نیاید در فکر
10. عمر اگر صرف شود در سر تکرار چه سود؟
11. عاشقی راست نیاید به تکبر سعدی
12. چون سعادت نبود کوشش بسیار چه سود؟
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده