لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3140

1. شدم آسوده تا از دیده اشک لاله رنگ آمد

2. نهادم پشت بر دیوار تا پایم به سنگ آمد

3. غم عالم چه حد دارد به گرد عاشقان گردد؟

4. حصار عافیت دیوانه را خوی پلنگ آمد

5. حذر از دشمنی کن کز طریق صلح می آید

6. از ان دشمن چرا ترسد کسی کز راه جنگ آمد؟

7. صفیر دلخراشی می فشارد بر جگر ناخن

8. کدامین شیشه دل باز در راهش به سنگ آمد؟

9. به دست کوتهم رحمت کن ای دامان عریانی

10. که از چین جبین آستین دستم به تنگ آمد

11. نه از مسجد فتوحی شد نه از میخانه امدادی

12. به هر جانب که رفتم پای امیدم به سنگ آمد

13. به اندک روزگاری جامه بر تن می درد صائب

14. به رنگ غنچه هر کس در گلستان دست تنگ آمد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
* به بند و دام نگیرند مرغ دانا را
شعر کامل
حافظ
* تن از درد لرزان چو از باد بید
* دل از جان شیرین شده ناامید
شعر کامل
فردوسی
* از آتش سودایت دارم من و دارد دل
* داغی که نمی بینی دردی که نمی دانی
شعر کامل
رهی معیری