لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6127

1. آن که ننشیند کنون از ناز در پهلوی من

2. تکیه گاهش بود در مستی سر زانوی من

3. این زمان بی اعتبارم، ورنه آن سیب ذقن

4. در سر مستی مکرر بود دستنبوی من

5. گل نمی زد بر قفس مرغ گرفتار مرا

6. آن که حرف سخت می گوید کنون بر روی من

7. من که در دستم کمان آسمان ها بود نرم

8. سست گردید از کمان سخت او بازوی من

9. چون هدف آغوش رغبت عالمی وا کرده اند

10. تا که را از خاک بردارد کمان ابروی من

11. چشم پاک من بود از خاک دامنگیرتر

12. سرو نتواند گذشتن از کنار جوی من

13. کلک من دارد در انشای سخن دست دگر

14. آب صائب می شود چون تاک می در جوی من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست
* که نیستم خبر از هر چه در دو عالم هست
شعر کامل
سعدی
* گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
* کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد
شعر کامل
حافظ
* قلم نشانهٔ عقل است و تیغ مایهٔ جور
* یکی چو حنظل تلخ و یکی چو شهد شهی
شعر کامل
ناصرخسرو