لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6127

1. آن که ننشیند کنون از ناز در پهلوی من

2. تکیه گاهش بود در مستی سر زانوی من

3. این زمان بی اعتبارم، ورنه آن سیب ذقن

4. در سر مستی مکرر بود دستنبوی من

5. گل نمی زد بر قفس مرغ گرفتار مرا

6. آن که حرف سخت می گوید کنون بر روی من

7. من که در دستم کمان آسمان ها بود نرم

8. سست گردید از کمان سخت او بازوی من

9. چون هدف آغوش رغبت عالمی وا کرده اند

10. تا که را از خاک بردارد کمان ابروی من

11. چشم پاک من بود از خاک دامنگیرتر

12. سرو نتواند گذشتن از کنار جوی من

13. کلک من دارد در انشای سخن دست دگر

14. آب صائب می شود چون تاک می در جوی من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از خیال لطف می مشاطهٔ چالاک طبع
* در ضمیر برگ گل خوش می‌کند پنهان گلاب
شعر کامل
حافظ
* شد از خروج ریاحین چو آسمان روشن
* زمین به اختر میمون و طالع مسعود
شعر کامل
حافظ
* گر ز چین آشوب برخیزد عجب نبود که باز
* بر سر زلف تو افتاده‌ست چین تازه‌ای
شعر کامل
فروغی بسطامی