لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 3601 : راه مقصود طی از آبله پا نشود
غزل شمارهٔ 3602 : مانع شور جنون سلسله پا نشود
غزل شمارهٔ 3603 : چهره شوخ به یک رنگ مصور نشود
غزل شمارهٔ 3604 : چون ز خط صفحه رخسار تو ضایع نشود؟
غزل شمارهٔ 3605 : دل عاشق تهی از اشک دمادم نشود
غزل شمارهٔ 3606 : عشق را پرده ناموس نگهبان نشود
غزل شمارهٔ 3607 : سر آشفته ز دستار بسامان نشود
غزل شمارهٔ 3608 : حسن را حلقه خط مانع رفتن نشود
غزل شمارهٔ 3609 : به سخن دعوی بی اصل مبرهن نشود
غزل شمارهٔ 3610 : مانع گرمروان ساعت سنگین نشود
غزل شمارهٔ 3611 : تن حجاب سفر جان هوایی نشود
غزل شمارهٔ 3612 : رتبه زمزمه عشق ندارد زاهد
غزل شمارهٔ 3613 : عاشق دلشده هرچند که آواز دهد
غزل شمارهٔ 3614 : دل ما سلطنت فقر به سامان ندهد
غزل شمارهٔ 3615 : حسن از دیدن خود بر سر بیداد آید
غزل شمارهٔ 3616 : بس که در سینه من تیر پی تیر آید
غزل شمارهٔ 3617 : بر سر حرف، گر آن چشم فسون ساز آید
غزل شمارهٔ 3618 : بی خبر از در من یار مگر باز آید
غزل شمارهٔ 3619 : چشم دارم که مه نو سفرم باز آید
غزل شمارهٔ 3620 : چون قلم بر سر غمنامه هجران آید
غزل شمارهٔ 3621 : بوی دل از نفس باد صبا می آید
غزل شمارهٔ 3622 : حسن در پرده نیرنگ چرا می آید؟
غزل شمارهٔ 3623 : به کف شعله اگر نقد شرر می آید
غزل شمارهٔ 3624 : سرخوش از صحبت ارباب هوس می آید
غزل شمارهٔ 3625 : چشم آیینه گر از خواب بهم می آید
غزل شمارهٔ 3626 : از لب خلق دم باد خزان می آید
غزل شمارهٔ 3627 : خانه بر دوش غریبی ز وطن می آید
غزل شمارهٔ 3628 : کلکم از سیر بدخشان سخن می آید
غزل شمارهٔ 3629 : دلبری از خم گیسوی سخن می آید
غزل شمارهٔ 3630 : گر خس و خار ز گرداب برون می آید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز بنفشه تاب دارم که ز زلف او زند دم
* تو سیاه کم بها بین که چه در دماغ دارد
شعر کامل
حافظ
* جان عشاق سپند رخ خود می‌دانست
* و آتش چهره بدین کار برافروخته بود
شعر کامل
حافظ
* همه دانش ما به بیچارگیست
* به بیچارگان بر بباید گریست
شعر کامل
فردوسی