لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 4411 : از دست رود خامه چو نام تو نویسند
غزل شمارهٔ 4412 : در کوی خرابات گروهی که خموشند
غزل شمارهٔ 4413 : آنها که به فردوس رخ یار فروشند
غزل شمارهٔ 4414 : تا حسن گلو سوز تو در جان شرر افکند
غزل شمارهٔ 4415 : غفلت زدگان دیده بیدار ندانند
غزل شمارهٔ 4416 : آنها که نظرباز به نو خط پسرانند
غزل شمارهٔ 4417 : چون شبنم می بر رخ جانان بنشیند
غزل شمارهٔ 4418 : سوز دل عاشق ز تماشا ننشیند
غزل شمارهٔ 4419 : در کودکی از جبهه من عشق عیان بود
غزل شمارهٔ 4420 : در زیر فلک چند خردمند توان بود
غزل شمارهٔ 4421 : تامنزل من بادیه بیخبری بود
غزل شمارهٔ 4422 : گر یار ز احوال من آگاه نمی بود
غزل شمارهٔ 4423 : با روی تو آیینه روشن چه نماید
غزل شمارهٔ 4424 : داغ از جگر سوختگان دیر برآید
غزل شمارهٔ 4425 : سرمست چو آن شاخ گل از باغ برآید
غزل شمارهٔ 4426 : آن خرمن گل چون ز در باغ درآید
غزل شمارهٔ 4427 : خطی که ازان چهره روشن بدر آید
غزل شمارهٔ 4428 : آه از دل جویای تو بیتاب برآید
غزل شمارهٔ 4429 : حرفی که ازان لعل گهربار برآید
غزل شمارهٔ 4430 : تدبیر محال است به تقدیر برآید
غزل شمارهٔ 4431 : حسنی که به نور نظر پاک برآید
غزل شمارهٔ 4432 : کی پیچ وخم از طبع هوسناک برآید
غزل شمارهٔ 4433 : آهی که ز دلهای هوسناک برآید
غزل شمارهٔ 4434 : از سفره قسمت لب نانش لب گورست
غزل شمارهٔ 4435 : گر چشم تر از پوست چو بادام برآید
غزل شمارهٔ 4436 : خوب است که بی رنج طلب کام برآید
غزل شمارهٔ 4437 : حاشا که زعاشق سخن کام برآید
غزل شمارهٔ 4438 : بیخواست ز دل ناله جانکاه برآید
غزل شمارهٔ 4439 : لعل از جگر سنگ گر از تیشه برآید
غزل شمارهٔ 4440 : هویی که مرا از دل دیوانه برآید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر دم چو تاک بار درختی نمی شویم
* چون سرو بسته ایم به دل بار خویش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
* زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
شعر کامل
حافظ
* دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
* دایما یک سان نباشد حال دوران غم مخور
شعر کامل
حافظ