لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 4471 : تن را اگر گذاری در عشق ما چه باشد
غزل شمارهٔ 4472 : گر بی طلب رسد رزق ما را عجب نباشد
غزل شمارهٔ 4473 : سر چون گران شد از می دستارگو نباشد
غزل شمارهٔ 4474 : کی از ستاره برمن سنگ ستم نیامد
غزل شمارهٔ 4475 : از عشق یار نوخط دل زود می گشاید
غزل شمارهٔ 4476 : از روی نو خط یار هر جا سخن برآید
غزل شمارهٔ 4477 : چون رنگ می زمینا بیرون دوید باید
غزل شمارهٔ 4478 : آن چشم اگر چه خود را بیمارمی نماید
غزل شمارهٔ 4479 : سفر گزین که سخن در وطن غریب نگردد
غزل شمارهٔ 4480 : سیاه چون دل رنگین سخن ز آه نگردد
غزل شمارهٔ 4481 : نظر به روی تو خورشید آب وتاب ندارد
غزل شمارهٔ 4482 : زوعده های دروغش دل اضطراب ندارد
غزل شمارهٔ 4483 : ستاره سوخته پروای اعتبار ندارد
غزل شمارهٔ 4484 : گل همیشه بهار سخن زوال ندارد
غزل شمارهٔ 4485 : همین نه سینه ما آه صبحگاه ندارد
غزل شمارهٔ 4486 : دهان بوسه فریب ترا پیاله ندارد
غزل شمارهٔ 4487 : رخ تو رنگ زگلگونه شراب نگیرد
غزل شمارهٔ 4488 : نگه ز چشم تو چون چنان نشأه مدام نگیرد
غزل شمارهٔ 4489 : خوشا دلی که در اندیشه جمال تو باشد
غزل شمارهٔ 4490 : به جای سبزه چو ایام زندگی بسر آید
غزل شمارهٔ 4491 : مباد روی تو از پرده حجاب بر آید
غزل شمارهٔ 4492 : دل از تردد وخاطر ز انقلاب برآید
غزل شمارهٔ 4493 : بغیر خط که ز روی لطیف یار برآید
غزل شمارهٔ 4494 : آتش عشق تو چون زبانه برآرد
غزل شمارهٔ 4495 : رتبه خال تو مشک ناب ندارد
غزل شمارهٔ 4496 : در دل ما بخت سبز بارندارد
غزل شمارهٔ 4497 : قد ترا سرواعتدال ندارد
غزل شمارهٔ 4498 : دولت روشندلی زوال ندارد
غزل شمارهٔ 4499 : دامن دشت عدم گیاه ندارد
غزل شمارهٔ 4500 : مستی ما از می شبانه نباشد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یار گندم گون بما گر میل کردی نیم جو
* هر دو عالم پیش چشم ما نمودی یک عدس
شعر کامل
اوحدی
* ظالم بمرد و قاعدهٔ زشت از او بماند
* عادل برفت و نام نکو یادگار کرد
شعر کامل
سعدی
* جهان آرمیده ز دست بدی
* شده آشکارا ره ایزدی
شعر کامل
فردوسی