لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 4531 : می می چکد از چشمش جانانه چنین باید
غزل شمارهٔ 4532 : از نمک تبسمت رنگ شراب می پرد
غزل شمارهٔ 4533 : جان غریب ازین جهان میل وطن نمی کند
غزل شمارهٔ 4534 : شوخی حسن کی نهان زیر نقاب می شود
غزل شمارهٔ 4535 : چه خوش است ناله من به نوا رسیده باشد
غزل شمارهٔ 4536 : چو خوش است اتحادی که حجاب تن نماند
غزل شمارهٔ 4537 : هر که رنگ شکسته ای دارد
غزل شمارهٔ 4538 : دل ز سیر وسلوک بینا شد
غزل شمارهٔ 4539 : محو تو بهشت جو نباشد
غزل شمارهٔ 4540 : خوش آن که به گوشه ای نشیند
غزل شمارهٔ 4541 : آتش لعل از رخت در عرق شرم مرد
غزل شمارهٔ 4542 : خطی کان رخ تازه می آورد
غزل شمارهٔ 4543 : خال او یک نظر از دیده ما دور نباشد
غزل شمارهٔ 4544 : مورنه ای پیش قند تنگ میان را ببند
غزل شمارهٔ 4545 : فلک از ناله ما نرم نشد
غزل شمارهٔ 4546 : عشق تو ز دل بدر نمی آید
غزل شمارهٔ 4547 : ای زیاد لعل میگون تو کام جان لذیذ
غزل شمارهٔ 4548 : قلم ز بال سمندر کند مگرکاغذ
غزل شمارهٔ 4549 : ز شور عشق مرا شد دل خراب لذیذ
غزل شمارهٔ 4550 : از حب جاه خواری دنیا شود لذیذ
غزل شمارهٔ 4551 : چندان که خواب صبح بود بر جوان لذیذ
غزل شمارهٔ 4552 : پاک گوهر را سزوارست اوج اعتبار
غزل شمارهٔ 4553 : آب گوهر از تهی چشمان نمی شوید غبار
غزل شمارهٔ 4554 : برد دستم رابیاض گردن جانان ز کار
غزل شمارهٔ 4555 : زخم را آماده شو چون شد مساعد روزگار
غزل شمارهٔ 4556 : بیشتر گردد دل نازک ز غمخواران فگار
غزل شمارهٔ 4557 : مردمک را سیر کن در حلقه چشم نگار
غزل شمارهٔ 4558 : پرده مشکین به چشم شوخ بسته است آن نگار؟
غزل شمارهٔ 4559 : می برد خواهی نخواهی دل زمردم خط یار
غزل شمارهٔ 4560 : ای دل غافل زمانی از گریبان سر برآر

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از ترکتاز عشق کسی جان نمی برد
* این سیل بر خرابه وآبادمی زند
شعر کامل
صائب تبریزی
* دارالقرار خانهٔ جاوید آدمیست
* این جای رفتنست و نشاید قرار کرد
شعر کامل
سعدی
* بر بیاض گردن او نقطه ای از خال نیست
* از لطافت این ورق افشان نمی گیرد به خود
شعر کامل
صائب تبریزی