لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 5911 : کو بخت که در میکده با یار نشینم؟
غزل شمارهٔ 5912 : هر چند ز پیراهن بحرست کلاهم
غزل شمارهٔ 5913 : تا روی عرقناک ترا دید نگاهم
غزل شمارهٔ 5914 : از بخت سیه پست نگردید نوایم
غزل شمارهٔ 5915 : کو می که ز زندان دل تنگ برآیم؟
غزل شمارهٔ 5916 : ما تخم درین مزرعه جز اشک نکشتیم
غزل شمارهٔ 5917 : از یار ز ناسازی اغیار گذشتیم
غزل شمارهٔ 5918 : در پله آغاز ز انجام گذشتیم
غزل شمارهٔ 5919 : خاکی به لب گور فشاندیم و گذشتیم
غزل شمارهٔ 5920 : ما دستخوش سبحه و زنار نگشتیم
غزل شمارهٔ 5921 : کام دل ازان غنچه مستور گرفتیم
غزل شمارهٔ 5922 : از صبر عنان دل خود کام گرفتیم
غزل شمارهٔ 5923 : ما چاشنی بوسه ز دشنام گرفتیم
غزل شمارهٔ 5924 : هرگز به خراش جگری شاد نگردیم
غزل شمارهٔ 5925 : ما زمزمه عشق به بازار فکندیم
غزل شمارهٔ 5926 : مستانه سر شیشه می باز گشودیم
غزل شمارهٔ 5927 : از ناله نی راز دل عشق شنیدیم
غزل شمارهٔ 5928 : چندان که چو خورشید به آفاق دویدیم
غزل شمارهٔ 5929 : سررشته مهر از می بیباک بریدیم
غزل شمارهٔ 5930 : یک عمر ز هر خار و خسی ناز کشیدیم
غزل شمارهٔ 5931 : تا سر به گریبان تماشا نکشیدیم
غزل شمارهٔ 5932 : ما طالع جمعیت اسباب نداریم
غزل شمارهٔ 5933 : یک چشم زدن فرقت می تاب نداریم
غزل شمارهٔ 5934 : ما فکر لباس و غم دستار نداریم
غزل شمارهٔ 5935 : بر دل غم سیم و زر دنیا نگذاریم
غزل شمارهٔ 5936 : ما فرق به تردستی حاتم نفروشیم
غزل شمارهٔ 5937 : اشک است درین مزرعه تخمی که فشانیم
غزل شمارهٔ 5938 : تا در خم این کارگه شیشه گرانیم
غزل شمارهٔ 5939 : آن طفل یتیمم که شکسته است سبویم
غزل شمارهٔ 5940 : برون نمی برد از فکر دوست عالم آبم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سرو من برخاست، از قدش قیامت شد پدید
* غیر آن قامت که من دیدم قیامت را که دید؟
شعر کامل
هلالی جغتایی
* سینه را دل چاک می سازد به امید وصال
* پسته را شوق شکر در پوست خندان می کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* از رهگذر خاک سر کوی شما بود
* هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد
شعر کامل
حافظ