لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1981 : امروز قدر نکته موزون نمانده است
غزل شمارهٔ 1982 : زاهد ز سبحه در پی تسخیر بوده است
غزل شمارهٔ 1983 : شرم گناه رهبر توفیق بوده است
غزل شمارهٔ 1984 : شیرازه طرب خط پیمانه بوده است
غزل شمارهٔ 1985 : هر کس بیاض گردن او را ندیده است
غزل شمارهٔ 1986 : لعلت به خنده پرده گل را دریده است
غزل شمارهٔ 1987 : تا دست من به گردن مینا رسیده است
غزل شمارهٔ 1988 : تا سینه ام به داغ محبت رسیده است
غزل شمارهٔ 1989 : نور شکوه حق ز مقابل رسیده است
غزل شمارهٔ 1990 : دل از حریم سینه به مژگان رسیده است
غزل شمارهٔ 1991 : چشم ترم که مشرق چندین ستاره است
غزل شمارهٔ 1992 : خون در دلم ز غیرت آن گوشواره است
غزل شمارهٔ 1993 : آب حیات ما ز شراب شبانه است
غزل شمارهٔ 1994 : ما را ز عشق درد و غم بیکرانه است
غزل شمارهٔ 1995 : تا در ترددست نفس، جان روانه است
غزل شمارهٔ 1996 : ابر بهار گلشن رخسار، آینه است
غزل شمارهٔ 1997 : با عارض تو چهره شدن کار آینه است
غزل شمارهٔ 1998 : جوهر غبار دیده حیران آینه است
غزل شمارهٔ 1999 : غم را اگر برون ندهد سینه آینه است
غزل شمارهٔ 2000 : هر غنچه زین چمن دل در خون نشانده ای است
غزل شمارهٔ 2001 : از فیض نوبهار، زمین بزم چیده ای است
غزل شمارهٔ 2002 : در هر نظاره ام ز تو پیغام تازه ای است
غزل شمارهٔ 2003 : دنیا برای بیخبران عیش خانه ای است
غزل شمارهٔ 2004 : گنجینه جواهر ما پاک گوهری است
غزل شمارهٔ 2005 : موج شراب و موجه آب بقا یکی است
غزل شمارهٔ 2006 : برهان واصلان فنا آرمیدگی است
غزل شمارهٔ 2007 : لبهای خشک، موجه عمان تشنگی است
غزل شمارهٔ 2008 : چون صبح، زندگانی روشندلان دمی است
غزل شمارهٔ 2009 : رویی کز او دلی نگشاید ندیدنی است
غزل شمارهٔ 2010 : آهی که غم ز دل نبرد ناکشیدنی است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ثناگوی تو باشد هر گیاهی
* اگر سرچشمه زاینده باشی
شعر کامل
صائب تبریزی
* هزار جان مقدس فدای روی تو باد
* که در جهان چو تو خوبی کسی ندید و نزاد
شعر کامل
مولوی
* گفتا چراست خالی گفتم ز بیم رهزن
* گفتا که کیست رهزن گفتم که این ملامت
شعر کامل
مولوی