لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 2881 : بجز چشمش که چشم از دیدن من از حیا بندد
غزل شمارهٔ 2882 : چو احرام تماشای چمن آن سیمبر بندد
غزل شمارهٔ 2883 : چمن پیرا نه گل را دسته در گلزار می بندد
غزل شمارهٔ 2884 : دل سرگشته ما چرخ را بر کار می بندد
غزل شمارهٔ 2885 : کدام آیینه رو احرام این میخانه می بندد؟
غزل شمارهٔ 2886 : زحسن شوخ طرفی دیده های تر نمی بندد
غزل شمارهٔ 2887 : نه تنها از نشاط می لب جانانه می خندد
غزل شمارهٔ 2888 : عجب دارم که یار این نابسامان را به یاد آرد
غزل شمارهٔ 2889 : خط مشکین او سودای عنبر را به جوش آرد
غزل شمارهٔ 2890 : تو چون نوخط شوی طاوس جنت پر برون آرد
غزل شمارهٔ 2891 : زگردون عاقبت جان مصفا سر برون آرد
غزل شمارهٔ 2892 : گه از خم، گه زساغر، گه زمینا سر برون آرد
غزل شمارهٔ 2893 : چه خوش باشد خط از رخسار جانان سر برون آرد
غزل شمارهٔ 2894 : خردکی رخت بتواند زموج می برون آرد؟
غزل شمارهٔ 2895 : سر منصور بار آن تیغ بی زنهار می آرد
غزل شمارهٔ 2896 : تماشای بتان از چشم خون بسیار می آرد
غزل شمارهٔ 2897 : زخاطر ریشه غم دور ساغر بر نمی آرد
غزل شمارهٔ 2898 : زدام عشق عاشق را سفر بیرون نمی آرد
غزل شمارهٔ 2899 : قبول خاطر از نظاره منظور می بارد
غزل شمارهٔ 2900 : سخن از لب فزون زان چشم چون بادام می بارد
غزل شمارهٔ 2901 : زمژگان که ناخن در فضای سینه می بارد؟
غزل شمارهٔ 2902 : کسی تاب خدنگ غمزه آن دلربا دارد
غزل شمارهٔ 2903 : مغیلان پای نازک طینتان را در حنا دارد
غزل شمارهٔ 2904 : کجا رخسار او تاب نگاه آشنا دارد؟
غزل شمارهٔ 2905 : توانگر در دل از سامان خود آزارها دارد
غزل شمارهٔ 2906 : از ان سرو از درختان سرفرازی بیشتر دارد
غزل شمارهٔ 2907 : مجو آسایش از دل تا مرادی در نظر دارد
غزل شمارهٔ 2908 : خوشا چشمی که بر روی عرقناکی نظر دارد
غزل شمارهٔ 2909 : اگرچه نطق در هر نکته صد تنگ شکر دارد
غزل شمارهٔ 2910 : اگرچه دست بر تاراج دل هر خوش کمر دارد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کس ندیده‌ست ز مشک ختن و نافه چین
* آن چه من هر سحر از باد صبا می‌بینم
شعر کامل
حافظ
* به وصلش تا رسم صد بار بر خاک افکند شوقم
* که نو پروازم و شاخ بلندی آشیان دارم
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* دی گله‌ای ز طره‌اش کردم و از سر فسوس
* گفت که این سیاه کج گوش به من نمی‌کند
شعر کامل
حافظ