لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانمطلع ها
شمارهٔ 481 : روی از عالم بگردان، روی در دیوار کن
شمارهٔ 482 : شانه در خط معنبر ای صنم داخل مکن
شمارهٔ 483 : در تلاش آفرین افکار خود رنگین مکن
شمارهٔ 484 : فارغ است از دیو مردم خاطر آزاد من
شمارهٔ 485 : در جوهر نهفته من سرسری مبین
شمارهٔ 486 : به هیچ جا نرسد زهد خشک صومعه داران
شمارهٔ 487 : چون برآید دل ز قید زلف عنبرفام او؟
شمارهٔ 488 : هر چه بخشد عالم ناساز می گیرد ز تو
شمارهٔ 489 : گر شود گویا به ذکر حق لب خندان تو
شمارهٔ 490 : بس که سرزد شکوه رزق از لب گویای تو
شمارهٔ 491 : قامت او چون شود در بوستان همدوش سرو
شمارهٔ 492 : زینهار از درد و داغ عشق روگردان مشو
شمارهٔ 493 : پریزادی است دست آموز زلف مشکبار او
شمارهٔ 494 : یکی صد شد ز خط کیفیت چشم خراب تو
شمارهٔ 495 : کجا سرپنجه خورشید گیرد جای دست تو؟
شمارهٔ 496 : شکر را نی به ناخن می کند دشنام تلخ تو
شمارهٔ 497 : سرونازی که منم محو رخ انور او
شمارهٔ 498 : می چکد بوسه ز لعل لب میخواره تو
شمارهٔ 499 : اگر چه لاله طورست روی روشن او
شمارهٔ 500 : ز انفعال خرام تو آب گردد سرو
شمارهٔ 501 : صد پرده شوختر بود از چشم خال تو
شمارهٔ 502 : خرقه بر دوشان از فرزند و زن بگسیخته
شمارهٔ 503 : در علم ظاهری چه کنی عمر خود تباه؟
شمارهٔ 504 : ز ذکر جهر مکن منع صوفیان لله
شمارهٔ 505 : از اشک برد راه به کوی تو نظاره
شمارهٔ 506 : زان لب نتوان کرد به دشنام کناره
شمارهٔ 507 : چند غم از دل به اشک لاله گون شوید کسی؟
شمارهٔ 508 : ای ز خاک افتادگان کاکلت سنبل یکی
شمارهٔ 509 : قد رعنای ترا تا دید، از شرمندگی
شمارهٔ 510 : خون تاک از شوق می جوشد اگر ساغرزنی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل ای رفیق درین کاروانسرای مبند
* که خانه ساختن آیین کاروانی نیست
شعر کامل
سعدی
* از رهگذر خاک سر کوی شما بود
* هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد
شعر کامل
حافظ
* زبان خامه ندارد سر بیان فراق
* وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق
شعر کامل
حافظ