لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانمتفرقه
شمارهٔ 571 : عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای
شمارهٔ 572 : بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ای
شمارهٔ 573 : از کجی ناخنه دیده انور گردی
شمارهٔ 574 : از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی؟
شمارهٔ 575 : کند چه نشو و نما دانه زمین گیری
شمارهٔ 576 : زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی
شمارهٔ 577 : ز چهره تو چو خوشید نور می بارد
شمارهٔ 578 : غافل ز سیر عالم انوار مانده ای
شمارهٔ 579 : در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای
شمارهٔ 580 : آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای
شمارهٔ 581 : زهاد را به حلقه رندان چه می بری؟
شمارهٔ 582 : ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی
شمارهٔ 583 : صبر مرا حواله به سیماب می کنی
شمارهٔ 584 : محبت چون کند زورآزمایی
شمارهٔ 585 : مرا چون نیست طالع ز آشنایی
شمارهٔ 586 : باز رنگت شکسته است امروز
شمارهٔ 587 : تا چو سرزلف صد شکست نیابی
شمارهٔ 588 : نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی
شمارهٔ 589 : بهار می گذرد، سیر گلستانی کن
شمارهٔ 590 : به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن
شمارهٔ 591 : یکی هزار شد از عشق ناتمامی من
شمارهٔ 592 : ختم است بر خرام تو راه نظر زدن
شمارهٔ 593 : اول علاج ما به نگاه کشند کن
شمارهٔ 594 : خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن
شمارهٔ 595 : تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من
شمارهٔ 596 : هر نغمه طرازی نرباید دل مستان
شمارهٔ 597 : ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن
شمارهٔ 598 : دل ز مهر بوالهوس آزاد کن
شمارهٔ 599 : برد تا رنگ حیا را باده از رخسار او
شمارهٔ 600 : نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سحر شکفته تر از گل ز خواب برخیزد
* به دست طفل گذارند چون حنا در خواب
شعر کامل
صائب تبریزی
* زان شبی که وعده کردی روز بعد
* روز و شب را می‌شمارم روز و شب
شعر کامل
مولوی
* تا کی در انتظار قیامت توان نشست
* برخیز تا هزار قیامت به پا کنی
شعر کامل
فروغی بسطامی