لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سیف فرغانی_دیوانقصیده و قطعه
شمارهٔ 1 : دیده تحمل نمی کند نظرت را
شمارهٔ 2 : بباغی در بدیدم پار گل را
شمارهٔ 3 : صاحب دیوان نظمم مشرف ملک سخن
شمارهٔ 4 : ای جلوه کرده روی تو خود را در آفتاب
شمارهٔ 5 : بیا بلبل که وقت گفتن تست
شمارهٔ 6 : حسن آن صورت از صفت بدرست
شمارهٔ 7 : برون زین جهان یک جهانی خوشست
شمارهٔ 8 : دنیا که من و ترا مکانست
شمارهٔ 9 : آن خداوندی که عالم آن اوست
شمارهٔ 10 : ای که در صورت خوب تو جمال معنیست
شمارهٔ 11 : اندرین دوران مجو راحت که کس آسوده نیست
شمارهٔ 12 : که کرد در عسل عشق آن نگار انگشت
شمارهٔ 13 : اگر دولت همی خواهی مکن تقصیر در طاعت
شمارهٔ 14 : درین دور احسان نخواهیم یافت
شمارهٔ 15 : ایا رونده که عمر تو در تمنا رفت
شمارهٔ 16 - و کتب الیه ایضا : دلم از کار این جهان بگرفت
شمارهٔ 17 : ترا که از پی دنیا ز دل غم دین رفت
شمارهٔ 18 : وصف حسنش نمی توانم گفت
شمارهٔ 19 : ای که ز من میکنی سؤال حقیقت
شمارهٔ 20 : ای مرد فقر، هست ترا خرقه تو تاج
شمارهٔ 21 : چون هرچه غیر اوست بدل ترک آن کنی
شمارهٔ 22 : چون در جهان ز عشق تو غوغا در اوفتاد
شمارهٔ 23 : هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد
شمارهٔ 24 : چه خواهد کرد با شاهان ندانم
شمارهٔ 25 : درین جهان که بسی تن پرست را جان مرد
شمارهٔ 26 : گر کسی از نعمت این منعمان ادرار خورد
شمارهٔ 27 - قطعه : آتش است آب دیده مظلوم
شمارهٔ 28 : دین و دولت قرین یکدگرند
شمارهٔ 29 : طبیب جان بود آن دل که او را درد دین باشد
شمارهٔ 30 : اگر تو توبه کنی کافری مسلمان شد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سحر شکفته تر از گل ز خواب برخیزد
* به دست طفل گذارند چون حنا در خواب
شعر کامل
صائب تبریزی
* کدام دانه فرورفت در زمین که نرست
* چرا به دانه انسانت این گمان باشد
شعر کامل
مولوی
* گوشی که هیچ نشنید فریاد پادشاهان
* خواهد کجا شنیدن داد دل گدا را
شعر کامل
فروغی بسطامی