لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1109

1. من ترک می و صحبت رندان نتوانم

2. از جان گذرم وز سر جانان نتوانم

3. گوئی که برو توبه کن از باده پرستی

4. زنهار مگو خواجه که من آن نتوانم

5. بی زاهد و بی صومعه عمری بتوان بود

6. لیکن نفسی بی می و مستان نتوانم

7. صدخانه توانم که به یک دم بگذارم

8. ترک در میخانهٔ رندان نتوانم

9. با عشق در افتادم و تدبیر ندارم

10. در درد گرفتارم و درمان نتوانم

11. راز دل و دلدار نخواهم که بگویم

12. اما چه توان کرد چو پنهان نتوانم

13. با سید رندان خرابات حریفم

14. منکر شدن حال حریفان نتوانم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
* خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
شعر کامل
حافظ
* شبی که سرو تو شمع مزار من گردد
* چو گردباد به گردت غبار من گردد
شعر کامل
حزین لاهیجی
* بنه بر طاق نسیان زهد را چون شیشه خالی
* درین موسم که سنگ از لاله جام آورد مستان را
شعر کامل
صائب تبریزی