شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 427

1. عاشقی جان را به جانان داد و رفت

2. رو به خاک راه او بنهاد و رفت

3. تن رفیقی بود با او یار و غار

4. عاشقانه ناگهان افتاد و رفت

5. بر سر کویش رسید و سر نهاد

6. بند را از پای خود بگشاد و رفت

7. هر زمان نقشی نماید لاجرم

8. کرد روی چون نگاری شاد و رفت

9. زندهٔ جاوید شد ای جان من

10. گرچه می گویند او جان داد و رفت

11. آمد اینجا و غم عالم نخورد

12. زان روان شد مظهر ایجاد و رفت

13. بنده بودی بندگی کردی مدام

14. سید آمد بنده شد آزاد و رفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* قلم پوشیده می‌رانم که اسرارم نهان ماند
* اگر چه آتش سوزان به نی نتوان نهان کردن
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* با کمال تو فلک یک نقطه است
* با وقار تو زمین یک خردل
شعر کامل
انوری
* سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن
* ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد
شعر کامل
حافظ