لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 427

1. عاشقی جان را به جانان داد و رفت

2. رو به خاک راه او بنهاد و رفت

3. تن رفیقی بود با او یار و غار

4. عاشقانه ناگهان افتاد و رفت

5. بر سر کویش رسید و سر نهاد

6. بند را از پای خود بگشاد و رفت

7. هر زمان نقشی نماید لاجرم

8. کرد روی چون نگاری شاد و رفت

9. زندهٔ جاوید شد ای جان من

10. گرچه می گویند او جان داد و رفت

11. آمد اینجا و غم عالم نخورد

12. زان روان شد مظهر ایجاد و رفت

13. بنده بودی بندگی کردی مدام

14. سید آمد بنده شد آزاد و رفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن که پیش لب شیرین تو ای چشمه نوش
* آفرین گفته و دشنام شنوده است منم
شعر کامل
رهی معیری
* مرا به آتش سوزنده رحم می آید
* که زندگانی خود صرف ژاژخایی کرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
* صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست
شعر کامل
سعدی