شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 469

1. ترک سر‌مستی مرا دامن کشانم می‌کشد

2. باز بگشوده کنار و در میانم می‌کشد

3. در کش خود می‌ کشد ما را به صد لطف و کرم

4. گه چنینم می‌نوازد گه چنانم می‌کشد

5. کی کشد ما را ، چو لطفش می‌کشد ما را به ناز

6. عاشق مست خرابم کش کشانم می‌کشد

7. از بلای عشق او چون کار ما بالا گرفت

8. از زمین برداشته بر آسمانم می‌کشد

9. می‌کشم نقش خیالش بر سواد چشم خود

10. زانکه این نقش خیال او روانم می‌کشد

11. جذبهٔ او می ‌رسد خوش می‌ کشد ما را به ذوق

12. در کشاکش اوفتادم چون دوانم می کشد

13. نعمت‌الله جمله عالم را به سوی خود کشید

14. جان فدای او که عشق او به جانم می‌کشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عمرها در پی مقصود به جان گردیدیم
* دوست در خانه و ما گرد جهان گردیدیم
شعر کامل
سعدی
* چنین است رسم سرای سپنج
* گهی ناز و نوش و گهی درد و رنج
شعر کامل
فردوسی
* ازنشاط اهل دل ظاهرپرستان غافلند
* پسته دایم در میان پوست خندان می شود
شعر کامل
صائب تبریزی