غزل شمارهٔ 470
1. بیا ای یار و بر اغیار میخند
2. بنوش این جام و با خمار میخند
3. یکی ایمان گزید و دیگری کفر
4. تو مؤمن باش و با کفار میخند
5. یکی با تو نعم گوید یکی لا
6. تو با اقرار و با انکار میخند
7. چو دنیا نیست مأوای حکومت
8. دلا بر ریش دنیادار میخند
9. زبان بربند و خامش باش در عشق
10. مشو بی زار و بر آزاد میخند
11. بیا چون نعمتالله ناظر حق
12. ببین دیدار و بر دیدار میخند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده