لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 488

1. نقل ما چون نقد سرمستان بود

2. در همه عالم از آن دستان بود

3. دست ما و دامن او بعد از این

4. خوش بود دستی کز آن دستان بود

5. روضهٔ ما جنت پر حوریان

6. بوستان شیخ در ماهان بود

7. چشم ما تا دید آب رو از آن

8. در نظر دریای بی پایان بود

9. هر که باشد عارف ذات و صفات

10. شاید ار گوئی که او انسان بود

11. عاشق او زنده باشد تا ابد

12. جان عاشق زنده از جانان بود

13. گر خراب است خانهٔ ما باک نیست

14. جای گنجش در دل ویران بود

15. هر که آید در نظر ای نور چشم

16. آن نمی گویم ولیکن آن بود

17. در خرابات فنا خوش ساکنیم

18. نعمت الله میر سرمستان بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به ذوق رنگ حنا، کودکان نمی خسبند
* چه می شود، تو هم از بهر آن نگار مخسب
شعر کامل
صائب تبریزی
* هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
* نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
شعر کامل
سعدی
* سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی
* شکایت از که کنم خانگیست غمازم
شعر کامل
حافظ