شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 609

1. خراباتست و خم در جوش و ساقی مست و ما بی خود

2. سر از دستار نشناسیم و می از جام و نیک از بد

3. حضور باده نوشان است و رندان جمله سرمستند

4. نمی بینم کسی مخمور اگر یک بینم ور صد

5. اگر شمعی ز دلگرمی بپیچد از هوایش سر

6. روان از آتش غیرت کشیدش تیغ بر سر زد

7. ز آب و خاک میخانه مرا ایجاد فرمودند

8. زهی جام و زهی باده زهی موجد زهی موجد

9. در آن سرحد که جان بازند ما آنجا وطن داریم

10. که دارد عشق همراهی که می آید بدان سرحد

11. گذر فرما به خاک ما زیارت کن دمی ما را

12. که نور روح ما روشن توان دیدن در آن مرقد

13. صراط مستقیم من طریق نعمت الله است

14. به عمر خود نمی گردم سر موئی ز راه خود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عید آمد و عید آمد وان بخت سعید آمد
* برگیر و دهل می‌زن کان ماه پدید آمد
شعر کامل
مولوی
* رازی که سر به مهر ادب بود عمرها
* آخر ز کاسه سر منصور شد بلند
شعر کامل
صائب تبریزی
* گرت کسی بپرستد ملامتش نکنم من
* تو هم در آینه بنگر که خویشتن بپرستی
شعر کامل
سعدی