لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانمفردها
شمارهٔ 31 : آن نور که بر هر دو جهان تابان است
شمارهٔ 32 : آنها که نام خویش کریمی نهاده‌اند
شمارهٔ 33 : آینه روشن است این تمثال
شمارهٔ 34 : آینه روشن است در همه حال
شمارهٔ 35 : باز گردد به برزخ جامع
شمارهٔ 36 : باش همچون صاحب قلب سلیم
شمارهٔ 37 : به جان تو که جانانی ز جان محبوبتر آنی
شمارهٔ 38 : بر سر کوی عاشقان بگذر
شمارهٔ 39 : بر یمین و یسار و ارض و سما
شمارهٔ 40 : بردیم ما نیاز به درگاه بی ‌نیاز
شمارهٔ 41 : به شنبه روز خوش باشد همه کار
شمارهٔ 42 : بشنو ای یار من به صدق و نیاز
شمارهٔ 43 : بگسسته کسی ز هر دو عالم بی ‌شک
شمارهٔ 44 : بندگی می کن که تا سلطان شوی
شمارهٔ 45 : بندهٔ او باش و سلطان همه
شمارهٔ 46 : بندهٔ مخلص است و دولتخواه
شمارهٔ 47 : به آدینه اگر یابی عروسی
شمارهٔ 48 : ببین انوار و آن اسرار دریاب
شمارهٔ 49 : به پنجشنبه مراد خویش می خواه
شمارهٔ 50 : به رنگی شو که رنگی بر نتابد
شمارهٔ 51 : به سایه روی منه رو به آفتاب آور
شمارهٔ 52 : به قدر روزنه تابد به خانه نور قمر
شمارهٔ 53 : به قدر هر که آورد ایمان
شمارهٔ 54 : به نور طلعت تو یافتم جمال تو را
شمارهٔ 55 : به هر چه می ‌نگرم نور طلعت شاه است
شمارهٔ 56 : به هر طرف که روان می ‌شوید ملک شماست
شمارهٔ 57 : به یکشنبه بنا آغاز می کن
شمارهٔ 58 : به هر چه می نگرم نور طلعت شاه است
شمارهٔ 59 : بوالحسن عشق است وعقل آمد حسن
شمارهٔ 60 : بوهریره داشت انبانی ز نان

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کوه و دریا و درختان همه در تسبیح‌اند
* نه همه مستمعی فهم کنند این اسرار
شعر کامل
سعدی
* نیلوفر ریاض ریاضت رخ من است
* از سیلی که می‌خورم از دست روزگار
شعر کامل
محتشم کاشانی
* قامت به ناز افراخته، خلقی ز پا انداخته
* دل‌ها مسخر ساخته، کشورستانی را ببین
شعر کامل
فروغی بسطامی