لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانمفردها
شمارهٔ 241 : نشان اهل دوزخ نیز چار است
شمارهٔ 242 : نشان جملهٔ مردم همین است
شمارهٔ 243 : نشان زمرهٔ جنت چهار است
شمارهٔ 244 : نعمت‌اللّه را طلب کن از خدا
شمارهٔ 245 : نعمت‌اللّه نعمتی دارد تمام
شمارهٔ 246 : نقش و خیالی است حدوث از قدیم
شمارهٔ 247 : نقطه ای که الف نقش بست
شمارهٔ 248 : نه اسقاط و نه اثبات است اینجا
شمارهٔ 249 : نه فقر بماند و غنا هم
شمارهٔ 250 : نور اللّه رسید و ظلمت رفت
شمارهٔ 251 : نور خود در نار موسی را نمود
شمارهٔ 252 : نیست ما را روز بر کس بوسهٔ ما طرح نیست
شمارهٔ 253 : وجود علم و عمل چون عطای حضرت اوست
شمارهٔ 254 : وقت آن آمد که پروازی کنم
شمارهٔ 255 : ویران شده از رئیس ده ده
شمارهٔ 256 : ها نظر کن که در نظر دارم
شمارهٔ 257 : هر چند رئیس ما گزیر است
شمارهٔ 258 : هر چه باشند ما همان باشیم
شمارهٔ 259 : هر چه داری به عشق او در باز
شمارهٔ 260 : هر چه داریم ما از او داریم
شمارهٔ 261 : هر دم تویی در چشم من هم خویش را هم خود ببین
شمارهٔ 262 : هر زمان صنعی نماید در نظر
شمارهٔ 263 : هر کجا صورت بود معنی بود
شمارهٔ 264 : هر کس که به قول خویش ثابت ناید
شمارهٔ 265 : هر کسی را که باشدش سر کل
شمارهٔ 266 : هر کسی کو دلیل او باشد
شمارهٔ 267 : هر که او رو ز غیر او بر تافت
شمارهٔ 268 : هر که بر نور رفت و باز آمد
شمارهٔ 269 : هر که در بند نفس حیوان است
شمارهٔ 270 : هر که دریافت آن از انسان است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زهرم مده به دست رقیبان تندخوی
* از دست خود بده که ز جلاب خوشترست
شعر کامل
سعدی
* چه مایه بر سر این ملک سروران بودند
* چو دور عمر به سر شد درآمدند از پای
شعر کامل
سعدی
* دل آگاه در پیری زغفلت بیش می لرزد
* که وقت صبح اکثر شبروان را خواب می آید
شعر کامل
صائب تبریزی