لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانمفردها
شمارهٔ 61 : بی شما عمر ما شده بر باد
شمارهٔ 62 : بیا ای ترک سر مست سر آیی
شمارهٔ 63 : بی ‌رنگ به نیرنگ ترا رنگی داد
شمارهٔ 64 : بی مظاهر ظهور مظهر نیست
شمارهٔ 65 : بی واسطه این علم گر آموخته‌ای
شمارهٔ 66 : پادشاهی گر همی خواهی از او
شمارهٔ 67 : پادشه روح است و ملکش چون بدن
شمارهٔ 68 : پاک باش و پاک باز و پاک نوش
شمارهٔ 69 : پاک شو تا قبول او گردی
شمارهٔ 70 : پیر رندانم بیا ای نوجوان
شمارهٔ 71 : پیرهن و یوسف و بو می ‌رسد
شمارهٔ 72 : تا تو خود را تمام نشناسی
شمارهٔ 73 : تا توانی دلی به دست آور
شمارهٔ 74 : تافته خوش آفتابی بر همه
شمارهٔ 75 : تو را چکار که در سفره چیست یا ز کجاست
شمارهٔ 76 : ترازو گر نداری تو ، تو را زوره زند هر کس
شمارهٔ 77 : ترشروئی و دیگر تلخ گوئی
شمارهٔ 78 : تن فدا کن که در جهان سخن
شمارهٔ 79 : جام بی می بگو چه باشد هیچ
شمارهٔ 80 : جام گیتی ‌نما به ما دادند
شمارهٔ 81 : جان کهنم به عشق نو شد
شمارهٔ 82 : جسدت همچو جام و روحت راح
شمارهٔ 83 : جسم و جان است همچو آب و حباب
شمارهٔ 84 : جسم و جان خوشی همی یابد
شمارهٔ 85 : جسم و جانی که دارد این انسان
شمارهٔ 86 : جوابی خوش چو آبی بشنو از ما
شمارهٔ 87 : چشم آن دارم که حال چشم من پرسد نگار
شمارهٔ 88 : چو خسرو از لب شیرین نمی ‌برد کامی
شمارهٔ 89 : چون دلم کار خاک کم کردی
شمارهٔ 90 : چون مجرد شد او و عریان شد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خورشید و گلت خوانم هم ترک ادب باشد
* چرخ مه و خورشیدی باغ گل و نسرینی
شعر کامل
سعدی
* گر زیر درخت گل باز آنی و بنشینی
* هر باد که برخیزد گل بر سر گل ریزد
شعر کامل
کمال خجندی
* گر تیغ برکشد که محبان همی‌زنم
* اول کسی که لاف محبت زند منم
شعر کامل
سعدی