وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 260

1. مستغنی است از همه عالم گدای عشق

2. ما و گدایی در دولتسرای عشق

3. عشق و اساس عشق نهادند بر دوام

4. یعنی خلل پذیر نگردد بنای عشق

5. آنها که نام آب بقا وضع کرده‌اند

6. گفتند نکته‌ای ز دوام و بقای عشق

7. گو خاک تیره زر کن و سنگ سیاه سیم

8. آنکس که یافت آگهی از کیمیای عشق

9. پروانه محو کرد در آتش وجود خویش

10. یعنی که اتحاد بود انتهای عشق

11. اینرا کشد به وادی و آنرا برد به کوه

12. زینها بسی‌ست تا چه بود اقتضای عشق

13. وحشی هزار ساله ره از یار سوی یار

14. یک گام بیش نیست ولیکن به پای عشق


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در قیامت می شود شیرین، زبان در کام ما
* تلخی بادام ما را شور محشر می برد
شعر کامل
صائب تبریزی
* من این تار نگه را حلقه حلقه می‌کنم اما
* شکاری را که من دیدم زیاد است از کمند من
شعر کامل
وحشی بافقی
* میل آن دانه خالم نظری بیش نبود
* چون بدیدم ره بیرون شدن از دامم نیست
شعر کامل
سعدی