غزل شمارهٔ 293
1. از تندی خوی تو گهی یاد نکردم
2. کز درد ننالیدم و فریاد نکردم
3. پیش که رسیدم، که ز اندوه جدائی
4. نگریستم و حرف تو بنیاد نکردم
5. با اینهمه بیداد که دیدم ز تو هرگز
6. دادی نزدم ناله ز بیداد نکردم
7. گفتی چه کس است این ، چه کسم، آن که ز جورت
8. جان دادم و آه از دل ناشاد نکردم
9. وحشی منم آن صید که از پا ننشستم
10. تا جان هدف ناوک صیاد نکردم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده