لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقیفرهاد و شیرین
شمارهٔ 1-سرآغاز : الاهی سینه‌ای ده آتش افروز
شمارهٔ 2-در ستایش پروردگار : به نام چاشنی بخش زبانها
شمارهٔ 3-در راز و نیاز با خداوند : خداوندا نه لوح و نه قلم بود
شمارهٔ 4-در ستایش حضرت پیغمبر«ص» : حکیم عقل کز یونان زمین است
شمارهٔ 5-در چگونگی شبی که پیغمبر بر آسمان بر شد : شبی روشنتر از سرچشمهٔ نور
شمارهٔ 6-در ستایش حضرت علی «ع» : نه هر دل کاشف اسرار «اسرا» ست
شمارهٔ 7-گفتار در آرایش و نکویی سخن : سخن صیقلگر مرآت روح است
شمارهٔ 8-حکایت : به حربا گفت خفاشی که تا چند
شمارهٔ 9-گفتار در نکویی خموشی و عشق : بیا وحشی خموشی تا کی و چند
شمارهٔ 10-گفتار در چگونگی عشق : یکی میل است با هر ذره رقاص
شمارهٔ 11-حکایت : به مجنون گفت روزی عیب جویی
شمارهٔ 12-حکایت : یکی فرهاد را در بیستون دید
شمارهٔ 13-گفتار در ستایش عشق : زبان دان رموز کیمیا کیست
شمارهٔ 14-حکایت : زلیخا را چو پیری ناتوان کرد
شمارهٔ 15-گفتار در آغاز داستان و چگونگی عشق : مرا زین گفتگوی عشق بنیاد
شمارهٔ 16-در جستجوی جایی دلکش و سرزمینی خرم : ز هم پرواز اگر مرغی فتد دور
شمارهٔ 17-گفتار در رفتار خادمان شیرین به طلب نزهتگاه دلنشین و پیدا نمودن دشت بیستون و خبردادن شیرین را : خوشا خاکی و خوش آب و هوایی
شمارهٔ 18-حکایت : یکی صیاد مرغی بسته پر داشت
شمارهٔ 19-گفتار در بیرون آمدن شیرین از مشکوی خسرو : بت پر شکوه ماه پر شکایت
شمارهٔ 20-گفتار اندر طلب نمودن شیرین استادان پرهنر را برای بنا نمودن قصر شیرین و یافتن خادمان فرهاد را : بنایی را که باشد حسن بانی
شمارهٔ 21-گفتار اندر گفت و شنید غلامان شیرین با فرهاد و بردن او را به نزد شیرین مه جبین : حریص گنج بنای گهر سنج
شمارهٔ 22-گفتار درآوردن خادمان شیرین فرهاد را در نزد آن ماه جبین و دلربایی آن نازنین از فرهاد : چو شیرین خیمه زد بر طرف کهسار
شمارهٔ 23-گفتار اندر دلربایی شیرین از فرهاد مسکین و گفت و شنید آن دو به طریق راز و نیاز در پردهٔ راز : خوشا عشق خوش آغاز خوش انجام
شمارهٔ 24-در ستایش معرفت و مقام عشق : هزاران پرده بر قانون عشق است
شمارهٔ 25-در بیان گرفتاری فرهاد به کمند عشق شیرین : چو دید آن نوش لب شوخ پریزاد
شمارهٔ 26-در گفتگوی شیرین با فرهاد و تعریف کوه بیستون و مأمور نمودن فرهاد به کندن کوه بیستون : خوش آن بی‌دلی که عشقش کافر ماست
شمارهٔ 27-در جواب گفتگوی شیرین و قبول نمودن فرهاد کندن کوه بیستون را به جهت عمارت : بدو فرهاد گفت که ای سرو نوخیز
شمارهٔ 28-در صفت مرغزاری که شیرین در آنجا آسایش نموده و گفتگوی او با دایه در ستایش حسن خویش : همایون دشتی و خوش مرغزاری
شمارهٔ 29-در پند دادن دایه به شیرین و دلداری از نازنین گوید : ز شاخی عندلیبی کرد پرواز
شمارهٔ 30-در بیان چگونگی عشق و آغاز کندن بیستون به نیروی محبت : خوشا بی‌صبری عشق درون سوز

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
* ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما
شعر کامل
حافظ
* پای ما لنگ است و منزل بس دراز
* دست ما کوتاه و خرما بر نخیل
شعر کامل
حافظ
* کی کند ناخوب را بیداد خوب
* چون کند نامرد را کافور مرد
شعر کامل
سنایی