لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اسدی توسیگرشاسپ نامه
شمارهٔ 31-پیغام بهو به نزدیک گرشاسب : چو زی خوابگه شد یل نامدار
شمارهٔ 32-پاسخ گرشاسب به نزد بهو : سپهبد ز خشم دل آشفت و گفت
شمارهٔ 33-رزم سوم گرشاسب با خسرو هندوان : ز شبدیز چون شب بیفتاد پست
شمارهٔ 34-رزم چهارم گرشاسب با هندوان : چو ز ایوان مینای پیروزه هور
شمارهٔ 35-قصه زنگی با پهلوان گرشاسب : بُدش زنگیی همچو دیو سیاه
شمارهٔ 36-پاسخ دادن بهو مهراج را : بهو گفت با بسته دشمن به پیش
شمارهٔ 37-رفتن گرشاسب به زمین سرندیب : دگر روز مهراج گردنفراز
شمارهٔ 38-خبر یافتن پسر بهو از کار پدر : وز آنسو چو پور بهو رفت پیش
شمارهٔ 39-برگشتن پسر بهو به زنگبار : ز صد مرد پنجه گرفته شدند
شمارهٔ 40-رفتن مهراج با گرشاسب : یکی ماه از آن پس به شادی و کام
شمارهٔ 41-دیدن گرشاسب برهمن را : بر آن کُه برهمن یکی پیرمرد
شمارهٔ 42-دیگر پرسش گرشاسب از برهمن : دگر رهش پرسید گرد دلیر
شمارهٔ 43-دیگر پرسش گرشاسب از سرشت جهان : بپرسید بازش هنرمند مرد
شمارهٔ 44-نکوهش مذهب دهریان : دگر نیز دان کز گروهان دهر
شمارهٔ 45-در مذهب فلاسفه گوید : جدا فیلسوفند دیگر گروه
شمارهٔ 46-پرسش های دیگر از برهمن : بپرسید باز از بر کوهسار
شمارهٔ 47-پرسش های دیگر و پاسخ برهمن : ز هر دانشی چیست بهتر نخست
شمارهٔ 48-گشتن گرشاسب با مهراج گرد هند : یکی مرد ملاح بُد راهبر
شمارهٔ 49-صفت جزیره دیگر : جزیری بُد آن نیز با رنگ و بوی
شمارهٔ 50-آمدن گرشاسب به جزیره هرنج : جزیری پر از بیشها بود و غیش
شمارهٔ 51-دیگر جزیره که آن رامنی خوانند : که آن جای را رامنی نام بود
شمارهٔ 52-شگفتی جزیره هر دو زور و خوشی هوا و زمین : همه کوهش از رنگ گل ناپدید
شمارهٔ 53-شگفتی دیگر جزیره : به دیگر جزیری فکندند رخت
شمارهٔ 54-شگفتی دیگر جزیره : دو هفته خوش و شاد بگذاشتند
شمارهٔ 55-صفت جزیره اسکونه : وز آن جا به کوهی نهادند روی
شمارهٔ 56-به کشتی نشستن : چو سه روز بگذشت و شد راست باد
شمارهٔ 57-شگفتی دیگر جزیره که کرگدن داشت : از آن کوه ملاح بگذشت خواست
شمارهٔ 58-آمدن گرشاسب به جزیره هدکیر : به دیگر جزیری رسیدند زود
شمارهٔ 59-صفت جریزه دیو مردمان : رسیدند نزدیک کوهی بلند
شمارهٔ 60-جنگ گرشاسب با اژدها و شگفتی ماهی وال : برفتند و آمد جزیری پدید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* برخسارگان چون سهیل یمن
* بنفشه گرفته دو برگ سمن
شعر کامل
فردوسی
* ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
* که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت
شعر کامل
حافظ
* اگر تو فارغی از حال دوستان یارا
* فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را
شعر کامل
سعدی