لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قدسی مشهدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 91 : ای صبح امید، آفتاب تو کجاست
رباعی شمارهٔ 92 : ای گلشن سودا، گل داغ تو کجاست
رباعی شمارهٔ 93 : دنیا افزون بود وگر کم، هیچ است
رباعی شمارهٔ 94 : جز ذکر خدا هر آنچه گویی هیچ است
رباعی شمارهٔ 95 : محرومی‌ام از صحبت احباب بس است
رباعی شمارهٔ 96 : گر عشق مرا شود خریدار بس است
رباعی شمارهٔ 97 : قدسی غم عشق، هم‌نشین تو بس است
رباعی شمارهٔ 98 : نوروز رسید و باده ناب خوش است
رباعی شمارهٔ 99 : چون شمع به سوختن کنی خوی، خوش است
رباعی شمارهٔ 100 : آن را که به مقصود رهی در پیش است
رباعی شمارهٔ 101 : از مهر تو، مه ذره صفت رقاص است
رباعی شمارهٔ 102 : ای تازه جوان، کمان تندت به کف است
رباعی شمارهٔ 103 : نی بی دم نایی از نوا بی‌برگ است
رباعی شمارهٔ 104 : هرچند که مرد را ز خواهش ننگ است
رباعی شمارهٔ 105 : بدکار ز بیگانه و محرم خجل است
رباعی شمارهٔ 106 : از مهر چه دم زنم، تو را معلوم است
رباعی شمارهٔ 107 : تا بی‌مهری پیشه اهل زمن است
رباعی شمارهٔ 108 : جایی که ز بالقوه نیکان سخن است
رباعی شمارهٔ 109 : در کشور هفت عضو دل سلطان است
رباعی شمارهٔ 110 : جان در تن مرد، حجت یزدان است
رباعی شمارهٔ 111 : پرهیز ز درد، کار بی‌دردان است
رباعی شمارهٔ 112 : هرجا که جمال یار پرتوفکن است
رباعی شمارهٔ 113 : تا شاهد عشق تو در آغوش من است
رباعی شمارهٔ 114 : زاهد گوید که زهد و طامات به است
رباعی شمارهٔ 115 : از هر دو جهان مرا وصال تو به است
رباعی شمارهٔ 116 : یاد تو مقیم دل آگاه به است
رباعی شمارهٔ 117 : جز درد، دلم هیچ نیندوخته است
رباعی شمارهٔ 118 : از روز ازل غنی غنا خواسته است
رباعی شمارهٔ 119 : با مهر تو هر جان به تنی آینه است
رباعی شمارهٔ 120 : از بوی حسد هرکه دماغش فردست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد
* بیا کاین داوری‌ها را به پیش داور اندازیم
شعر کامل
حافظ
* ز ناله ای که کند خامه می توان دانست
* که کوه درد به دل صاحب سخن دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفت دیوانه مشو دیده ز مهتاب بدوز
* وقت آن نیست‌که مهتاب به‌گز پیمایی
شعر کامل
قاآنی