لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قدسی مشهدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 121 : درد از طفلی لازمه هر فردست
رباعی شمارهٔ 122 : چشمم به سرشک لاله‌گون خرسندست
رباعی شمارهٔ 123 : چون لاله به دشت گرچه دل خرسندست
رباعی شمارهٔ 124 : امید به عقل، چون ثمر از بیدست
رباعی شمارهٔ 125 : با آن که چو مهر، یار تنها گذرست
رباعی شمارهٔ 126 : از گریه و درد دیده را کی خطرست؟
رباعی شمارهٔ 127 : ای آن که به وحدت خردت راهبرست
رباعی شمارهٔ 128 : هرچند دلت مومن و نفست گبرست
رباعی شمارهٔ 129 : پیش از خبر آیی نفسی، خوب‌ترست
رباعی شمارهٔ 130 : هرچند که عصیان تو عالم‌گیرست
رباعی شمارهٔ 131 : دل خود به هوای دوست در پروازست
رباعی شمارهٔ 132 : تا مهر تو در سینه صد چاک نشست
رباعی شمارهٔ 133 : ای مهر، چو صبح، خانه زاد نفست
رباعی شمارهٔ 134 : پروردن عشق با خرد هر دو نکوست
رباعی شمارهٔ 135 : عالم همه پرتوی بود از رخ دوست
رباعی شمارهٔ 136 : زاهد گوید کلامم از دفتر توست
رباعی شمارهٔ 137 : ای عشق که جنگ عالمی بر سر توست
رباعی شمارهٔ 138 : مغزم ختن از نسیم پیراهن توست
رباعی شمارهٔ 139 : وسعت‌گه دهر تنگ از تنگی توست
رباعی شمارهٔ 140 : خورشید به تابش ضیایی گروست
رباعی شمارهٔ 141 : زان روز که زاهد به ریا پی برده‌ست
رباعی شمارهٔ 142 : عمری‌ست که یار درد من افزوده‌ست
رباعی شمارهٔ 143 : قومی که شناسند تعلق با کیست
رباعی شمارهٔ 144 : بر غفلت خویش بایدت زار گریست
رباعی شمارهٔ 145 : بهتر ز نبی ز سر حق آگه کیست
رباعی شمارهٔ 146 : با آن که ز بیداد تو بایست گریست
رباعی شمارهٔ 147 : نشنیده خرد که عشق را کالا چیست
رباعی شمارهٔ 148 : کس را چه خبر که عالم بالا چیست
رباعی شمارهٔ 149 : در سینه دلت کام چه می‌داند چیست
رباعی شمارهٔ 150 : ویرانه شدی، گمان آبادی چیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
* به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد
شعر کامل
حافظ
* لاله‌اش از سیلیت نیلوفری شد آه آه
* ای معلم شرم از آن رویت نشد رویت سیاه
شعر کامل
وحشی بافقی
* مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است
* کجا همی‌روی ای دل بدین شتاب کجا
شعر کامل
حافظ