لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانغزل های ناتمام
غزل های ناتمام شمارۀ 61 : غم دل از می و مطرب مرا فزود اینجا
غزل های ناتمام شمارۀ 62 : سخنورچون شدی، خاموش بنشین چون نگین اینجا
غزل های ناتمام شمارۀ 63 : ترانه کرد صریر نیم دراز اینجا
غزل های ناتمام شمارۀ 64 : نخواهد برد جان از رشک ما خصم عنود ما
غزل های ناتمام شمارۀ 65 : هرزه دراست در رهش، سینۀ چاک چاک ما
غزل های ناتمام شمارۀ 66 : که خواهد کرد یاد از خستگان بی نوا آنجا؟
غزل های ناتمام شمارۀ 67 : از عکس رخش باده فروش است دل ما
غزل های ناتمام شمارۀ 68 : با اشک روان، قطره زنان است دل ما
غزل های ناتمام شمارۀ 69 : ندید از گرد راهش، دیده هرگز سرمه واری را
غزل های ناتمام شمارۀ 70 : به جان بستیم پیمان محبّت، عشوہ سازی را
غزل های ناتمام شمارۀ 71 : خاک آسوده، چو سیماب شد از گریۀ ما
غزل های ناتمام شمارۀ 72 : مپرس از شورش صحرای دل دیوانۀ ما را
غزل های ناتمام شمارۀ 73 : به ما مگذار ساقی، تقوی دیرینۀ ما را
غزل های ناتمام شمارۀ 74 : غم عشقت خلاص از رنج دنیا می کند ما را
غزل های ناتمام شمارۀ 75 : جدایی نیست از لیلی، دل دیوانۀ ما را
غزل های ناتمام شمارۀ 76 : هم آغوش است، سیل خانه زادی منزل ما را
غزل های ناتمام شمارۀ 77 : تیغ نگه افتاده گران قاتل ما را
غزل های ناتمام شمارۀ 78 : این است که دل برده و خون کرده بسی را
غزل های ناتمام شمارۀ 79 : کاش بیرون فتد از سینه دل زار مرا
غزل های ناتمام شمارۀ 80 : ای که در کشتن عشّاق درنگ است تو را
غزل های ناتمام شمارۀ 81 : افروخت بخت تیره، ز اشک مدام ما
غزل های ناتمام شمارۀ 82 : بهار آمد که می در جام میخوران شود پیدا
غزل های ناتمام شمارۀ 83 : به بازاری که دلق میگساران می شود پیدا
غزل های ناتمام شمارۀ 84 : داغ است و سینه در عشق، صبح و ستارۀ ما
غزل های ناتمام شمارۀ 85 : گذرد گرم ز دل، آه سحرگاهی ما
غزل های ناتمام شمارۀ 86 : به این شوخی اگر ریزد، سخن مستانه زان لبها
غزل های ناتمام شمارۀ 87 : زهی ز خط تو خرّم، بهار مشربها
غزل های ناتمام شمارۀ 88 : ای از تو داغ بر جگر لاله زارها
غزل های ناتمام شمارۀ 89 : این است، سرود من و بلبل به چمنها
غزل های ناتمام شمارۀ 90 : ای امّت نگاه تو، جادو خيالها

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* فروتنی است دلیل رسیدگان کمال
* که چون سوار به منزل رسد پیاده شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* آسیای فلک از آب مروت خالی است
* تا دلت چاک چو گندم نشود نان مطلب
شعر کامل
صائب تبریزی
* روی از خدا به هر چه کنی شرک خالصست
* توحید محض کز همه رو در خدا کنیم
شعر کامل
سعدی