غزل شمارۀ 192
1. دلم پیرانه سر با خردسالیست
2. که باغ حُسن را نازک نهالیست
3. شکار آهوی شیرافگن اوست
4. به صحرای ختن هرجا غزالیست
5. خیالش تا به چشمم جای کردست
6. همه عالم به چشم من خیالیست
7. نشانی از شرار سينۀ ماست
8. به رویش هرکجا افتاده خالیست
9. زکیوان برترست ایوان قصرش
10. خوشا آن مرغ کورا پرّ و بالیست
11. به هر پهلو که گردد دل چو قرعه
12. برو حرف غم فرخنده فاليست
13. نه شعرست این که جامی می سراید
14. گرفتاران دل را حسب حالیست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده