لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانقطعه ها
قطعه قطعه شمارهٔ 211 - وله ایضا : جناب عالی نزدیک و من بخدمت دور
قطعه قطعه شمارهٔ 212 - وله ایضا : ای کاینات در نظر همّتت حقیر
قطعه قطعه شمارهٔ 213 - وله ایضا : ای نکرده بعهد خویش از بخل
قطعه قطعه شمارهٔ 214 - وله ایضا : تا توانی به صید دلها کوش
قطعه قطعه شمارهٔ 215 - ایضا له : صدر مطلق کمال دین که چو تو
قطعه قطعه شمارهٔ 216 - وله ایضا : ای ترا جمع گشته در ره آز
قطعه قطعه شمارهٔ 217 - ایضا له : ای ضمیر تو غیب را جاسوس
قطعه قطعه شمارهٔ 218 - ایضا له : شب سیاه به تاریکی ار نشینم به
قطعه قطعه شمارهٔ 219 - وله ایضا : بزرگوارا، خّط و عبارتت ماند
قطعه قطعه شمارهٔ 220 - ایضا له : مرا گفتند مولانا چنین گفت
قطعه قطعه شمارهٔ 221 - ایضا له : ای بزرگی که ریش قهر ترا
قطعه قطعه شمارهٔ 222 - ایضا له : زهی ز لفظ تو بازار فضل را رونق
قطعه قطعه شمارهٔ 223 - ایضا له : در جستن رضای تو عمری بقدر وسع
قطعه قطعه شمارهٔ 224 - ایضا له : هیچ حاصل ز فضل و دانش نیست
قطعه قطعه شمارهٔ 225 - وله ایضا : کمال الدّین که چرخ پیر نارد
قطعه قطعه شمارهٔ 226 - ایضا له : ای جبین تو مطلع اقبال
قطعه قطعه شمارهٔ 227 - ایضا له : بنده ات بود گرسنه پیرار
قطعه قطعه شمارهٔ 228 - ایضا له : ای شده ذات تو مستجمع انواع کمال
قطعه قطعه شمارهٔ 229 - وله ایضا : محقّق است که چیزی که آن رسد بکمال
قطعه قطعه شمارهٔ 230 - ایضا له : دو نشان ماند از مروّت و بس
قطعه قطعه شمارهٔ 231 - وله ایضا : دی در اسباب سیّدالوزرا
قطعه قطعه شمارهٔ 232 - این قطعه در مدح ملک السّیادة و النّقابه سیّد مجدالدّین گوید : زندگانیّ مجلس عالی
قطعه قطعه شمارهٔ 233 - ایضا له : قطعه ای نزد تو فرستادم
قطعه قطعه شمارهٔ 234 - ایضا له : بنا میزد دلی چون شیر دارم
قطعه قطعه شمارهٔ 235 - ایضا له : شعر کی نزد تو فرستادم
قطعه قطعه شمارهٔ 236 - وله ایضا فی استدعاالّتبن : بدرگاه خواجه شدم دی سوار
قطعه قطعه شمارهٔ 237 - وله ایضا : شبی به خوان تو حاضر شدم به ماه سیام
قطعه قطعه شمارهٔ 238 - وله ایضا : ای صاحبی که از نفحات شمایلت
قطعه قطعه شمارهٔ 239 - وله ایضا : صدرا اگر چه تو ز من آزاد و فارغی
قطعه قطعه شمارهٔ 240 - ایضا له : من از تشریف مولانا چنان تنگ آمدم الحق

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیاز آمد آن بی هنر جمله پوست
* که پنداشت چون پسته مغزی در اوست
شعر کامل
سعدی
* آسمان از تلخکامیهای ما آسوده است
* حقه خشخاش را دلگیری از تریاک نیست
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو او مرز گیرد بشمشیر تیز
* برانگیزد اندر جهان رستخیز
شعر کامل
فردوسی