لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 361 : عشقت به دلم درآمد و شاد برفت
رباعی شمارهٔ 362 : عشق تو چنین حکیم و استاد چراست
رباعی شمارهٔ 363 : عشق تو در اطراف گیائی میتاخت
رباعی شمارهٔ 364 : عشقی که از او وجود بی‌جان میزیست
رباعی شمارهٔ 365 : عشقی نه به اندازهٔ ما در سر ماست
رباعی شمارهٔ 366 : عقل آمد و پند عاشقان پیش گرفت
رباعی شمارهٔ 367 : عمریست که جان بنده بیخویشتن است
رباعی شمارهٔ 368 : قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست
رباعی شمارهٔ 369 : گر آتش دل نیست پس این دود چراست
رباعی شمارهٔ 370 : گر آه کنم آه بدین قانع نیست
رباعی شمارهٔ 371 : گر باد بر آن زلف پریشان زندت
رباعی شمارهٔ 372 : گر بر سر شهوت و هوا خواهی رفت
رباعی شمارهٔ 373 : گر جملهٔ آفاق همه غم بگرفت
رباعی شمارهٔ 374 : گر دامن وصل تو کشم جنگی نیست
رباعی شمارهٔ 375 : گر در وصلی بهشت یا باغ اینست
رباعی شمارهٔ 376 : گر دف نبود نیشکر او دف ماست
رباعی شمارهٔ 377 : گر شرم همی از آن و این باید داشت
رباعی شمارهٔ 378 : گرمای تموز از دل پردرد شماست
رباعی شمارهٔ 379 : گر حلقهٔ آن زلف چو شستت نگرفت
رباعی شمارهٔ 380 : کس دل ندهد بدو که خونخوار منست
رباعی شمارهٔ 381 : کس نیست که اندر هوسی شیدا نیست
رباعی شمارهٔ 382 : گفتار تو زر و فعلت ارزیزین است
رباعی شمارهٔ 383 : گفتا که بیا سماع در کار شده‌است
رباعی شمارهٔ 384 : گفتا که شکست توبه بازآمد مست
رباعی شمارهٔ 385 : گفتا بجهم همچو کبوتر ز کفت
رباعی شمارهٔ 386 : گفتم چشمم که هست خاک کویت
رباعی شمارهٔ 387 : گفتم دلم از تو بوسه‌ای خواهانست
رباعی شمارهٔ 388 : گفتم عشقت قرابت و خویش منست
رباعی شمارهٔ 389 : گفتم که بیا بچشم من درنگریست
رباعی شمارهٔ 390 : گفتند که دل دگر هوائی می‌پخت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ای چنگ پرده‌های سپاهانم آرزوست
* وی نای ناله خوش سوزانم آرزوست
شعر کامل
مولوی
* از خویش برون آی که پیراهن بادام
* از پوست چو زد خیمه برون، پرده قندست
شعر کامل
صائب تبریزی
* بر سر پروانه شمع از بهر آن سوزد که هست
* جذبۀ عشقی که خاکستر به خاکستر کشد
شعر کامل
نظیری نیشابوری