لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 1 - له فی‌المناجات : راه گم کردم، چه باشد گر به راه آری مرا؟
قصیدهٔ شمارهٔ 2 - وله روح الله روحه : آن نفس را، که ناطقه گویند، بازیاب
قصیدهٔ شمارهٔ 3 - وله فی‌الموعظه : گر آن جهان طلبی، کار این جهان دریاب
قصیدهٔ شمارهٔ 4 - وله فی‌الطامات : ای دل، تویی و من، بنشین کژ، بگوی راست
قصیدهٔ شمارهٔ 5 - فی‌منقبت امیرالمؤمنین حسین بن علی بن ابی‌طالب رضی‌الله عنهما : این آسمان صدق و درو اختر صفاست؟
قصیدهٔ شمارهٔ 6 - وله روح‌الله روحه : مباش بندهٔ آن کز غم تو آزادست
قصیدهٔ شمارهٔ 7 - وله سترالله عیوبه : چرخ گردان روشن از رای منست
قصیدهٔ شمارهٔ 8 - وله روح‌الله روحه : بر آستان در او کسی که راهش هست
قصیدهٔ شمارهٔ 9 - وله فی‌طلب الحقایق : این چرخ گرد گرد کواکب نگار چیست؟
قصیدهٔ شمارهٔ 10 - وله ایضا نورالله قبره : مستان خواب را خبری از وصال نیست
قصیدهٔ شمارهٔ 11 - وله علیه الرحمه : نگفتمت که: منه دل برین خراب آباد؟
قصیدهٔ شمارهٔ 12 - وله فی‌تقلب الاحوال : بس که بعد از تو خزانی و بهاری باشد
قصیدهٔ شمارهٔ 13 - وله غفرالله‌له : چمن ز باد خزان زرد و زار خواهد ماند
قصیدهٔ شمارهٔ 14 - وله فی‌بیان الحقایق : قومی که ره به عالم تحقیق می‌برند
قصیدهٔ شمارهٔ 15 - وله روحه‌الله‌روحه : لاف دانش می‌زنی، خود را نمی‌دانی چه سود؟
قصیدهٔ شمارهٔ 16 - وله فی النصیحه : روزی قرار و قاعدهٔ ما دگر شود
قصیدهٔ شمارهٔ 17 - فی‌الموعظة و تخلصه فی‌النعت و المناقب : دوش از نسیم گل دم عنبر به من رسید
قصیدهٔ شمارهٔ 18 - وله نورالله قبره : در پیرزن نگه کن و آن چرخ پرده گر
قصیدهٔ شمارهٔ 19 - وله : سر پیوند ما ندارد یار
قصیدهٔ شمارهٔ 20 - وله بردالله مضجعه : زنهار خوارگان را زنهار خوار دار
قصیدهٔ شمارهٔ 21 - وله رحمةالله علیه : میان کار فروبند و کار راه بساز
قصیدهٔ شمارهٔ 22 - وله فی‌المناجات : گر گناهی کردم و دارم، خداوندا، ببخش
قصیدهٔ شمارهٔ 23 - وله بردالله مضجعه : چو دیده کرد نظر، دل دراوفتاد چو دل
قصیدهٔ شمارهٔ 24 - وله طاب‌الله ثراه : مردم نشسته فارغ و من در بلای دل
قصیدهٔ شمارهٔ 25 - وله نورالله قبره : مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم
قصیدهٔ شمارهٔ 26 - وله فی فضیلة الصبح : چشم صاحب دولتان بیدار باشد صبحدم
قصیدهٔ شمارهٔ 27 - وله غفرالله ذنوبه : سرم خزینهٔ خوفست و دل سفینهٔ بیم
قصیدهٔ شمارهٔ 28 - وله غفرالله ذنوبه : بار بسیارست و راه دور در پیش، ای جوان
قصیدهٔ شمارهٔ 29 - وله فی شکایةالزمان : دلخسته همی باشم زین ملک بهم رفته
قصیدهٔ شمارهٔ 30 - وله طاب‌الله ثراه : ای صوفی سرد نارسیده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* این گردباد نیست که بالا گرفته است
* از خود رمیده ای است که صحرا گرفته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* بی زلف سرکشش سر سودایی از ملال
* همچون بنفشه بر سر زانو نهاده‌ایم
شعر کامل
حافظ
* دل سراپرده محبت اوست
* دیده آیینه دار طلعت اوست
شعر کامل
حافظ