لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 3181 : تو از نام بلند ای نوجوان بردار کام خود
غزل شمارهٔ 3182 : کسی تا کی خورد چون شمع رزق از استخوان خود؟
غزل شمارهٔ 3183 : به بی برگی قناعت می کنم تا نوبهار آید
غزل شمارهٔ 3184 : به همت کشتی تن را شکستم تا چه پیش آید
غزل شمارهٔ 3185 : نه چندان است شوق من که از دل بر زبان آید
غزل شمارهٔ 3186 : کجا از هر مقلد کار ارباب بیان آید؟
غزل شمارهٔ 3187 : به مهر و مه کجا از مغز ما سودا برون آید؟
غزل شمارهٔ 3188 : کجا آسان زقید جسم پای دل برون آید؟
غزل شمارهٔ 3189 : به امید چه از تن غافلان را جان برون آید؟
غزل شمارهٔ 3190 : زقید جسم جانهای عزیز آسان برون آید
غزل شمارهٔ 3191 : اگر طوفان زچشم خونفشان من برون آید
غزل شمارهٔ 3192 : گر از نظاره خورشید در چشم آب می آید
غزل شمارهٔ 3193 : مرا از غفلت خود بر سر این بیداد می آید
غزل شمارهٔ 3194 : به گوشم ناله اغیار دردآلود می آید
غزل شمارهٔ 3195 : غم عالم به دل از دیده خونبار می آید
غزل شمارهٔ 3196 : دل از مژگان خواب آلود در زنهار می آید
غزل شمارهٔ 3197 : درین صحرا که یارب از پی نخجیر می آید؟
غزل شمارهٔ 3198 : به قتل من چنان بیتاب آن شمشیر می آید
غزل شمارهٔ 3199 : به آیین تمام از خم شراب صاف می آید
غزل شمارهٔ 3200 : شود پاک از گنه هر کس به کوی عشق می آید
غزل شمارهٔ 3201 : که بر بالین من با قامت چالاک می آید؟
غزل شمارهٔ 3202 : به آسانی به روی زرد ما کی رنگ می آید؟
غزل شمارهٔ 3203 : نفس از سینه ام از بس به خون آغشته می آید
غزل شمارهٔ 3204 : از ان گلشن دل گستاخ من گل چیده می آید
غزل شمارهٔ 3205 : اگر درد مرا زان بی مروت چاره می آید
غزل شمارهٔ 3206 : بغیر از دل مصاف عشق دیگر از که می آید؟
غزل شمارهٔ 3207 : کدامین آتشین سیما به این ویرانه می آید؟
غزل شمارهٔ 3208 : گران گشتم به چشمش بس که رفتم بی طلب سویش
غزل شمارهٔ 3209 : نه بیدردی است گر اشکم به چشم تر نمی آید
غزل شمارهٔ 3210 : ز آهم نم به چشم چرخ بداختر نمی آید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* می نماید تلخی بادام آخر خویش را
* گرچه شیرین کار او را در شکر پنهان کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی
* کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را
شعر کامل
حافظ
* دانند عاقلان که مجانین عشق را
* پروای قول ناصح و پند ادیب نیست
شعر کامل
سعدی