لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 3241 : دل سودازده در طره دلدار افتاد
غزل شمارهٔ 3242 : هرکه را چشم بر آن طاق دو ابرو افتاد
غزل شمارهٔ 3243 : عشق تا هست عنان را به هوس نتوان داد
غزل شمارهٔ 3244 : آن که از عمر سبکسیر وفا می طلبد
غزل شمارهٔ 3245 : هرکه از گریه بیدرد اثر می طلبد
غزل شمارهٔ 3246 : قطره بیجگری کز نظر ما افتد
غزل شمارهٔ 3247 : نوبت عقده گشایی چو به ما می افتد
غزل شمارهٔ 3248 : دل ارباب تنعم ز نوا می افتد
غزل شمارهٔ 3249 : هرکجا پرتو جانانه ما می افتد
غزل شمارهٔ 3250 : کور باد آن که ز روی تو نظر می پیچد
غزل شمارهٔ 3251 : یوسفی نیست دل خوش که هویدا گردد
غزل شمارهٔ 3252 : زهر، تریاق به اکسیر مدارا گردد
غزل شمارهٔ 3253 : نفس از توبه صادق دم عیسی گردد
غزل شمارهٔ 3254 : جوهر می ز رگ ابر مثنی گردد
غزل شمارهٔ 3255 : پنبه گوشم اگر پنبه مینا گردد
غزل شمارهٔ 3256 : آب خوب است لب خشکی ازو تر گردد
غزل شمارهٔ 3257 : سخن عشق محال است مکرر گردد
غزل شمارهٔ 3258 : حسن در هر نگهی عالم دیگر گردد
غزل شمارهٔ 3259 : هرکه باریک شد از فکر، سخنور گردد
غزل شمارهٔ 3260 : نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد
غزل شمارهٔ 3261 : چه بهشتی است که یارم ز سفر برگردد
غزل شمارهٔ 3262 : که گمان داشت ز خط حسن تو زایل گردد؟
غزل شمارهٔ 3263 : که گمان داشت ز خط حسن تو زایل گردد؟
غزل شمارهٔ 3264 : در واکرده، در بسته ز دربان گردد
غزل شمارهٔ 3265 : خواب هرکس ز خیال تو پریشان گردد
غزل شمارهٔ 3266 : دل ما کی تهی از درد به افغان گردد؟
غزل شمارهٔ 3267 : چشم شوخ تو چو بر همزن مژگان گردد
غزل شمارهٔ 3268 : نخل قد تو به باغی که خرامان گردد
غزل شمارهٔ 3269 : سر شوریده ز تسلیم به سامان گردد
غزل شمارهٔ 3270 : نفس سرکش چه خیال است به فرمان گردد؟

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گفتی ز خاک بیشترند اهل عشق من
* از خاک بیشتر نه که از خاک کمتریم
شعر کامل
سعدی
* نشود دیده من باز چو بادام به سنگ
* بس که از دیدن اوضاع جهان سیرم من
شعر کامل
صائب تبریزی
* زیر بارند درختان که تعلق دارند
* ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد
شعر کامل
حافظ