لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 5371 : تا به کی بر دل زغیرت زخم پنهانی خورم
غزل شمارهٔ 5372 : دل به رغبت چون نمالد خط خوبان را به چشم
غزل شمارهٔ 5373 : گر فروغ مهر تابان آب می آرد به چشم
غزل شمارهٔ 5374 : بیغمان را دود دل ابر بهار آید به چشم
غزل شمارهٔ 5375 : سرو چون با آن قد استاده می آید به چشم
غزل شمارهٔ 5376 : تا به کی بار دل از گردون بی حاصل کشم
غزل شمارهٔ 5377 : تیغ کوه همتم دامن ز صحرا می کشم
غزل شمارهٔ 5378 : شیوه های یوسف از اخوان دنیا می کشم
غزل شمارهٔ 5379 : پرده از حسن عمل بر دامن تر می کشم
غزل شمارهٔ 5380 : خاک صحرای جنون در چشم گریان می کشم
غزل شمارهٔ 5381 : با تجرد چون مسیح آزار سوزن می کشم
غزل شمارهٔ 5382 : رخت ازین دنیای پر وحشت به یک سومی کشم
غزل شمارهٔ 5383 : از سبکروحی ز بوی گل گرانی می کشم
غزل شمارهٔ 5384 : از دل چون سرمه خود میل آهی می کشم
غزل شمارهٔ 5385 : خار دیوارم که از برگ و نوا بی طالعم
غزل شمارهٔ 5386 : سیر چشم فقرم از تحصیل دنیا فارغم
غزل شمارهٔ 5387 : با زبان گندمین از بینوایی فارغم
غزل شمارهٔ 5388 : خط نمی سازد طراوت زان سمن رخسار کم
غزل شمارهٔ 5389 : داغ عالمسوز برگ عیش گردد در دلم
غزل شمارهٔ 5390 : عافیت زان غمزه خونخوار می خواهد دلم
غزل شمارهٔ 5391 : با فقیری در سخاوت بی نظیر عالمم
غزل شمارهٔ 5392 : شمع فانوسم که در پرده است اشک افشاندنم
غزل شمارهٔ 5393 : یوسفستان گشت دنیا از نظر پوشیدنم
غزل شمارهٔ 5394 : خنده بر حال گرانباران دنیا می زنم
غزل شمارهٔ 5395 : چند روزی از در میخانه سروا می زنم
غزل شمارهٔ 5396 : مشت آبی بر رخ از اشک ندامت می زنم
غزل شمارهٔ 5397 : تیغ سیرابم دم از پاکی گوهر می زنم
غزل شمارهٔ 5398 : همتی یاران که جوشی از ته دل می زنم
غزل شمارهٔ 5399 : چند روزی بر در صبر و تحمل می زنم
غزل شمارهٔ 5400 : رشته امید را تا چند پیوندم به خلق

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز سوسن بشنو ای ریحان که سوسن صد زبان دارد
* به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد
شعر کامل
مولوی
* به بوی وصل گل از آشیان سفر کردم
* به وصل گل نرسیدم ز آشیان ماندم
شعر کامل
صائب تبریزی
* شب صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان
* که مهتابی دل افروز است و طرف لاله زاری خوش
شعر کامل
حافظ