لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 6481 : نیست همدوشی به نخل قامت او، شان سرو
غزل شمارهٔ 6482 : عقده ای نگشود آزادی ز کارم همچو سرو
غزل شمارهٔ 6483 : رزق ما نظاره خشکی است از بالای سرو
غزل شمارهٔ 6484 : محو چون خواهی شد آخر محو آن رخسار شو
غزل شمارهٔ 6485 : قانع از رزق پریشان با دل صدپاره شو
غزل شمارهٔ 6486 : خوشدلی می خواهی از هوش و خرد بیگانه شو
غزل شمارهٔ 6487 : تلخرو از هر نسیم سهل چون دریا مشو
غزل شمارهٔ 6488 : از گرانجانی گران بر خاطر دنیا مشو
غزل شمارهٔ 6489 : در برون رفتن ز بزم زندگی کاهل مشو
غزل شمارهٔ 6490 : در کهنسالی ز مرگ ناگهان غافل مشو
غزل شمارهٔ 6491 : از نسیم ای ساکن بیت الحزن غافل مشو
غزل شمارهٔ 6492 : بی طلب زنهار بر خوان کسان مهمان مشو
غزل شمارهٔ 6493 : غافل از داغ جنون ای دیده روشن مشو
غزل شمارهٔ 6494 : چو بنشیند، شود صد کوه تمکین همنشین با او
غزل شمارهٔ 6495 : نگردد بی صفا از خط لب گوهرنثار او
غزل شمارهٔ 6496 : جنون گنجی است گوهرخیز، زنجیر اژدهای او
غزل شمارهٔ 6497 : چه خوش باشد که گردد دیده روشن از عذار تو
غزل شمارهٔ 6498 : چه باشد حاصل مرغ چمن ای گلعذار از تو؟
غزل شمارهٔ 6499 : بهار آفرینش را نگاری نیست غیر از تو
غزل شمارهٔ 6500 : زهی گردون کف بی مغزی از دریای عاشق تو
غزل شمارهٔ 6501 : ندارد اختیار در گشودن باغبان تو
غزل شمارهٔ 6502 : من آن بخت از کجا دارم که پیچیم بر میان تو
غزل شمارهٔ 6503 : خط شبرنگ با لعل لب جانان زند پهلو
غزل شمارهٔ 6504 : زمین از اشک پرشورم به طوفان می زند پهلو
غزل شمارهٔ 6505 : هر که چون شبنم گل پاک بود گوهر او
غزل شمارهٔ 6506 : برخوری زان لب میگون که ز اندیشه او
غزل شمارهٔ 6507 : کشت بی خوشه خجالت کشد از روی درو
غزل شمارهٔ 6508 : نه خط است این که دمید از لب جان پرور تو
غزل شمارهٔ 6509 : چشم را خیره کند پرتو زیبایی تو
غزل شمارهٔ 6510 : چرب نرمی ز رقیبان ستمکار مجو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر سرایی را چراغی هست صائب در جهان
* خانه دل روشن از نور عبادت می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
* من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود
شعر کامل
سعدی
* فراق یار که پیش تو کاه برگی نیست
* بیا و بر دل من بین که کوه الوند است
شعر کامل
سعدی