لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 6421 : گر محو ز خاطر شود اندیشه مردن
غزل شمارهٔ 6422 : بی آب نگردد گهر حسن ز دیدن
غزل شمارهٔ 6423 : خونابه درد از دل غم پیشه طلب کن
غزل شمارهٔ 6424 : اندیشه زاد از سر بی مغز بدر کن
غزل شمارهٔ 6425 : در عشق اگر صادقی از قرب حذر کن
غزل شمارهٔ 6426 : دزدیده در آن ابروی پیوسته نظر کن
غزل شمارهٔ 6427 : از زلف پر از پیچ و خم یار حذر کن
غزل شمارهٔ 6428 : جانا که ترا گفت که ترک می و نی کن؟
غزل شمارهٔ 6429 : ای دل به خرابات حقیقت گذری کن
غزل شمارهٔ 6430 : لب تشنگی حرص ندارد جگر من
غزل شمارهٔ 6431 : هر چند به ظاهر چون روان در بدنم من
غزل شمارهٔ 6432 : از داغ بود چهره افروخته من
غزل شمارهٔ 6433 : یک چند خواب راحت بر خود حرام گردان
غزل شمارهٔ 6434 : اشکی که از ندامت ریزند باده خواران
غزل شمارهٔ 6435 : دارد متاع یوسف در هر گذر صفاهان
غزل شمارهٔ 6436 : چون غنچه هر که ننشست در خار تا به گردن
غزل شمارهٔ 6437 : ای قامت بلندت معراج آفریدن
غزل شمارهٔ 6438 : ای خطت رهنمای سوختگان
غزل شمارهٔ 6439 : گوشه آن نقاب را بشکن
غزل شمارهٔ 6440 : مکن منع تماشایی ز دیدن
غزل شمارهٔ 6441 : رهن می ناب شد، جبه و دستار من
غزل شمارهٔ 6442 : پاک کن از لوح جهان زنگ من
غزل شمارهٔ 6443 : شد گلستان خارخار من به من
غزل شمارهٔ 6444 : روز چگونه شب شود، زلف گشا که همچنین
غزل شمارهٔ 6445 : لاله رنگ از خون دل شد نرگس سیراب او
غزل شمارهٔ 6446 : من که در فردوس افتادم به نقد از یاد او
غزل شمارهٔ 6447 : دیده روشن می شود از خط عنبر یار او
غزل شمارهٔ 6448 : بوسه ریزد گاه حرف از لعل شکربار او
غزل شمارهٔ 6449 : عشق سلطان و زمین میدان، فلک چوگان در او
غزل شمارهٔ 6450 : آتشین رویی که شد آیینه دل آب ازو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* درون فروماندگان شاد کن
* ز روز فروماندگی یاد کن
شعر کامل
سعدی
* عیب نبود گر ترنج از دست نشناسم که نیست
* در همه مصرم کسی چون یوسف کنعان عزیز
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* عاشقانت سوی تو تحفه اگر جان آرند
* به سر تو که همی زیره به کرمان آرند
شعر کامل
سنایی