لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانمتفرقه
شمارهٔ 391 : اول به ظالمان اثر ظلم می رسد
شمارهٔ 392 : در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن
شمارهٔ 393 : این ناقصان که فخر به انساب می کنند
شمارهٔ 394 : تیر از فراق شست تو می کرد ناله دوش؟
شمارهٔ 395 : مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود
شمارهٔ 396 : خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود
شمارهٔ 397 : دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود
شمارهٔ 398 : آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود
شمارهٔ 399 : عمرم به تلخکامی مل خرج می شود
شمارهٔ 400 : ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود
شمارهٔ 401 : از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود
شمارهٔ 402 : هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد
شمارهٔ 403 : گل بوی بی وفایی ارواح می دهد
شمارهٔ 404 : آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده است
شمارهٔ 405 : عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد
شمارهٔ 406 : هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید
شمارهٔ 407 : به جای قطره باران به کشت طالع ما
شمارهٔ 408 : تبسمی پی دشنام تلخ در کارست
شمارهٔ 409 : چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشید؟
شمارهٔ 410 : مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز
شمارهٔ 411 : نسیم از چمن و مشک از ختن گوید
شمارهٔ 412 : رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد
شمارهٔ 413 : گفتار او غم از دل ناکام می برد
شمارهٔ 414 : تا چند ناگواری از اندازه بگذرد؟
شمارهٔ 415 : تنها نه کار من به نگاه نخست کرد
شمارهٔ 416 : کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد؟
شمارهٔ 417 : تا عشق هست ناله به فریاد می رسد
شمارهٔ 418 : جان چون کمال یافت به جانانه می رسد
شمارهٔ 419 : از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد
شمارهٔ 420 : آخر غبار خط تو گرد کساد شد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* در محفلی که خورشید اندر شمار ذره‌ست
* خود را بزرگ دیدن شرط ادب نباشد
شعر کامل
حافظ
* کی بود برگ من آن نسرین بدن را کاین زمان
* همچو بلبل در زمستان بینوا افتاده‌ام
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* قیمت گل برود چون تو به گلزار آیی
* و آب شیرین چو تو در خنده و گفتار آیی
شعر کامل
سعدی