لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سنایی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 151 - دعوت به آزادگی و عدالت‌خواهی : ای سنایی خویشتن را بی سر و سامان مکن
قصیدهٔ شمارهٔ 152 - منع کبر و غرور و مذمت دنیا : ای دل ار در بند عشقی عقل را تمکین مکن
قصیدهٔ شمارهٔ 153 - در حکمت و موعظت : ای منزه ذات تو «اما یقول الظالمون»
قصیدهٔ شمارهٔ 154 - در تمجید و توحید حضرت باری : ایا از چنبر اسلام دایم برده سر بیرون
قصیدهٔ شمارهٔ 155 - در مدح بهرامشاه : در میان کفر و دین بی اتفاق آن و این
قصیدهٔ شمارهٔ 156 - در نعت رسول اکرم (ص) : ای گزیده مر ترا از خلق رب‌العالمین
قصیدهٔ شمارهٔ 157 - دعوت به زهد و ستایش سید فضل‌الله : هر که را ملک قناعت شد مسلم بر زمین
قصیدهٔ شمارهٔ 158 - از زبان منجم ماوراء النهر که تقویم آورده بود گفته‌است : ای امین شاه و سلطان و امیر ملک و دین
قصیدهٔ شمارهٔ 159 - خطاب به خواجه قوام‌الدین ابوالقاسم : تا سرا پرده زد به علیین
قصیدهٔ شمارهٔ 160 : بس که شنیدی صفت روم و چین
قصیدهٔ شمارهٔ 161 : ای مقتدای اهل طریقت کلام تو
قصیدهٔ شمارهٔ 162 - در مرثیهٔ تاج‌الدین ابوبکر : ای برده عقل ما اجل ناگهان تو
قصیدهٔ شمارهٔ 163 : ای تماشاگاه جانها صورت زیبای تو
قصیدهٔ شمارهٔ 164 - دریغاگویی از نااهلی روزگار : جهان پر درد می‌بینم دوا کو
قصیدهٔ شمارهٔ 165 : ای سنایی عاشقی را درد باید درد کو
قصیدهٔ شمارهٔ 166 : سر به سر دعویست مردا مرد معنی دار کو
قصیدهٔ شمارهٔ 167 : راه دین پیداست لیکن صادق دین‌دار کو
قصیدهٔ شمارهٔ 168 : دلی از خلق عالم بی‌غمی کو
قصیدهٔ شمارهٔ 169 - در مدح بهرامشاه : جویندهٔ جان آمده ای عقل زهی کو
قصیدهٔ شمارهٔ 170 - در مدح بهرامشاه پسر مسعود شاه : آمد هلال دلها ناگه پدید ناگه
قصیدهٔ شمارهٔ 171 - در مدح خواجه مردانشاه : در همه ملک ندید از همهٔ مردان شاه
قصیدهٔ شمارهٔ 172 - در مراتب مقام انسان : ای ایزدت را رحمت آفریده
قصیدهٔ شمارهٔ 173 - موعظه در تهیهٔ توشهٔ آخرت : ای دل غافل مباش خفته درین مرحله
قصیدهٔ شمارهٔ 174 - در مدح بهرامشاه پسر مسعود غزنوی : گر هیچ نگارینم بر خلق عیانستی
قصیدهٔ شمارهٔ 175 : ایا بی حد و مانندی که بی مثلی و همتایی
قصیدهٔ شمارهٔ 176 - در مدح احمد عارف زرگر گوید که به حج رفت از بلخ و حج نیافت : ای ز عشق دین سوی بیت‌الحرام آورده رای
قصیدهٔ شمارهٔ 177 - در مدح خواجه ایرانشاه : ای ز آواز و جمال تو جهان پر طربی
قصیدهٔ شمارهٔ 178 : دلا زین تیرگی زندان اگر روزی رها یابی
قصیدهٔ شمارهٔ 179 : ایا مانده بی‌موجب هر مرادی
قصیدهٔ شمارهٔ 180 - در مدح بهرامشاه : این چه بود ای جان که ناگه آتش اندر من زدی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چاره من مرهم کافوری صبح است و بس
* من که دارم بر جگر داغی ز هر اختر جدا
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل به داغش مبتلا کردم خطا کردم ، خطا
* سوختم خود را برای او غلط کردم ، غلط
شعر کامل
وحشی بافقی
* به چمن خرام و بنگر بر تخت گل که لاله
* به ندیم شاه ماند که به کف ایاغ دارد
شعر کامل
حافظ