غزل شمارهٔ 110
1. آفتابی ز ماه بسته نقاب
2. کرده در گوش درهای خوشاب
3. چشم عالم به نور او روشن
4. سخنی نازک است خوش دریاب
5. نقش رویش خیال می بندم
6. که به بیداری و گهی در خواب
7. می خُمخانهٔ حدوث و قدم
8. نوش می کن به شادی احباب
9. نور آن ماهرو که می بینی
10. آفتابست نام او مهتاب
11. سر موئی ز سِر او گفتم
12. سر زلفش از آن شده در تاب
13. نعمت الله حجاب را برداشت
14. چون حجاب است در میان اسباب
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده