لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عراقی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 271 : آن جام طرب فزای ساقی
غزل شمارهٔ 272 : جانا، ز منت ملال تا کی؟
غزل شمارهٔ 273 : دلربایی دل ز من ناگه ربودی کاشکی
غزل شمارهٔ 274 : از غم دلدار زارم، مرگ به زین زندگی
غزل شمارهٔ 275 : الا، قد طال عهدی بالوصال
غزل شمارهٔ 276 : گر به رخسار تو، ای دوست، نظر داشتمی
غزل شمارهٔ 277 : در جهان گر نه یار داشتمی
غزل شمارهٔ 278 : گرنه سودای یار داشتمی
غزل شمارهٔ 279 : ای که از لطف سراسر جانی
غزل شمارهٔ 280 : ترسا بچه‌ای، شنگی، شوخی، شکرستانی
غزل شمارهٔ 281 : چنانم از هوس لعل شکرستانی
غزل شمارهٔ 282 : سر عشقت کس تواند گفت؟ نی
غزل شمارهٔ 283 : کی بود کین درد را درمان کنی؟
غزل شمارهٔ 284 : نگویی باز: کای غم خوار چونی؟
غزل شمارهٔ 285 : بیا، تا بیدلان را زار بینی
غزل شمارهٔ 286 : ای خوشتر از جان، آخر کجایی؟
غزل شمارهٔ 287 : ای ربوده دلم به رعنایی
غزل شمارهٔ 288 : بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟
غزل شمارهٔ 289 : بیا، که بی‌تو به جان آمدم ز تنهایی
غزل شمارهٔ 290 : پسرا، ره قلندر سزد ار به من نمایی
غزل شمارهٔ 291 : چه بود گر نقاب بگشایی؟
غزل شمارهٔ 292 : در کوی تو لولیی، گدایی
غزل شمارهٔ 293 : دلی دارم، چه دل؟ محنت سرایی
غزل شمارهٔ 294 : ز اشتیاق تو جانم به لب رسید، کجایی؟
غزل شمارهٔ 295 : ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
غزل شمارهٔ 296 : زهی! جمال تو رشک بتان یغمایی
غزل شمارهٔ 297 : سحرگه بر در راحت سرایی
غزل شمارهٔ 298 : کشید کار ز تنهاییم به شیدایی
غزل شمارهٔ 299 : همی گردم به گرد هر سرایی
غزل شمارهٔ 300 : شدم از عشق تو شیدا، کجایی؟

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* قسمت منصور از دار فنا خمیازه بود
* من کشیدم گوش تا گوش این کمان سخت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* دانند عاقلان که مجانین عشق را
* پروای قول ناصح و پند ادیب نیست
شعر کامل
سعدی
* تأمل کنان در خطا و صواب
* به از ژاژخایان حاضر جواب
شعر کامل
سعدی