لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانغزل های ناتمام
غزل های ناتمام شمارۀ 241 : چمن، به سایه نشینان خرّمی بگذار
غزل های ناتمام شمارۀ 242 : کنون ز تربتم ای شوخ، سرگران مگذر
غزل های ناتمام شمارۀ 243 : می آید از کوی مغان طرز طرربناکش نگر
غزل های ناتمام شمارۀ 244 : با آنکه نیست از تو بتی دلنوازتر
غزل های ناتمام شمارۀ 245 : گرفتار تو را در دور خط، شد کام جان خوشتر
غزل های ناتمام شمارۀ 246 : ای زلف، پریشان شدگانیم، خبرگیر
غزل های ناتمام شمارۀ 247 : ز خط شده ست عذارش بنفشه زار امروز
غزل های ناتمام شمارۀ 248 : یک ره درآ به دیده و مستی بهانه ساز
غزل های ناتمام شمارۀ 249 : دل طلب کرد، از آن غمزه، عتابی که مپرس
غزل های ناتمام شمارۀ 250 : خون گر نخورد زان لب میگون، چه کند کس؟
غزل های ناتمام شمارۀ 251 : بسته پای چو من بی پر و بالی که مپرس
غزل های ناتمام شمارۀ 252 : از چرخ تنک حوصله، پروا چه کند کس؟
غزل های ناتمام شمارۀ 253 : غنچه دیدی و دل تنگ ندیدی، افسوس
غزل های ناتمام شمارۀ 254 : نمی کشد، دل ما را به دام و دانۀ خویش
غزل های ناتمام شمارۀ 255 : خوش است بلبلم از عیش جاودانۀ خویش
غزل های ناتمام شمارۀ 256 : نمی بینم به مسجد رونق، از دلمرده اصحابش
غزل های ناتمام شمارۀ 257 : برده شوریدگیم از خود و صهبا در پیش
غزل های ناتمام شمارۀ 258 : لقمه ای را ممسک از آزادگان دارد دریغ
غزل های ناتمام شمارۀ 259 : سرفرازی طلب از همّت مردانۀ عشق
غزل های ناتمام شمارۀ 260 : ای آنکه زدی بر قدح، امروز مرا سنگ
غزل های ناتمام شمارۀ 261 : فرش داغ، ار نشود بستر بیماری دل
غزل های ناتمام شمارۀ 262 : در بتکده نامحرم و در کعبه غریبم
غزل های ناتمام شمارۀ 263 : به عشق روی تو، چون لاله داغ می طلبم
غزل های ناتمام شمارۀ 264 : ز پی بیگانه خویی را، به امّید وفا افتم
غزل های ناتمام شمارۀ 265 : در کشور ایجاد، ندانم چه گلستم
غزل های ناتمام شمارۀ 266 : من نازکدل از زخم زبان بسیار می رنجم
غزل های ناتمام شمارۀ 267 : غبار گشتم و سرگشته وار می گردم
غزل های ناتمام شمارۀ 268 : به راه آن وفا دشمن، سر و جان شاد می دادم
غزل های ناتمام شمارۀ 269 : نشود گشاده چون نی، گرهی ز کار دردم
غزل های ناتمام شمارۀ 270 : حاصلی که خرمن شد، نذر خوشه چین دارم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نه عمر خضر بماند نه ملک اسکندر
* نزاع بر سر دنیی دون مکن درویش
شعر کامل
حافظ
* غرق تمنای توام موجی ز دریای تو ام
* من نخل سرکش نیستم تا خانه در ساحل کنم
شعر کامل
رهی معیری
* تو گرم کن نفس خویش را به آتش عشق
* رها کن آن دگران را به زیره و پلپل
شعر کامل
اوحدی